Για όσα θυμάσαι ή ξεχνάς

Δημιουργός: poetryf

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Κάτω στις πέρα γειτονιές
πάνω στης γης τον ίσκιο
οι θύμησες κι οι λησμονιές
ποτήρια σ'ένα δίσκο.

Πήρα τις πρώτες να τις πιω
σαν της αγάπης το άχτι...
Μες στη φωτιά τους να καώ
κι όλα να γίνουν στάχτη.

Μα μ'ήπιαν στάλα (σ)τη γουλιά
οι θύμησες κι οι πόνοι
κι ύστερα γίνηκαν πουλιά
κι έμεινα πάλι μόνη.[/I]


[B]#Για όσα θυμάσαι ή ξεχνάς
λόγο να μη ζητήσεις,
άνθρωπος είσαι-θα πονάς
κι όταν στιγμές λυγίσεις
πάρε μια χούφτα ουρανό
και μέσα της τυλίξου...
Γίνου αστέρι ορφανό
στη νύχτα του και κρύψου...#[/B]

[I]Πήρα τις δεύτερες να πιω,
να πιω και να ξεχάσω...
Να μη θυμάμαι να πονώ
λίγο να ησυχάσω.

Μα όσο κι αν ήπια τελικά
γεμάτο το ποτήρι...
Κάθε σταγόνα του γρικά
της λήθης το χατήρι.[/I]

[B]#Για όσα θυμάσαι ή ξεχνάς
ο χρόνος σε εκδικείται...
Σωπάς μα μένει ο σαματάς
λες και σου απολογείται
κάθε μια λέξη που'χες πει
προτού πρώτα την νιώσεις
να σε πληγώνει σα σιωπή
που θέλεις να σκοτώσεις...#[/B]
[align=right]Αθανασία Γ.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 07-02-2008