Αφιερωμένο

Δημιουργός: naxiotissa

σε κάποιον που ποτέ δεν κατάλαβε την αλήθεια...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ένα μικρό μελαχρινάκι
μου έχει κλέψει την καρδιά
και τη σκέψη μου κρατάει
στην δική του την ψυχή.

Τα δυο του μάτια τα μελιά
σαν με κοιτούν ερωτικά
με ηρεμούν τόσο απλά
και τα αγαπώ πιο δυνατά.

Τα μαλλιά του τα απαλά
σαν τα κοιτάζω στη βροχή
μου φωτίζουν τη ζωή
και γελάω με σιγουριά.

Η αγκαλιά του φυλακή
και το πρώτο του φιλί
μου εγκλωβίζει την καρδιά
στη δική του τη μορφή.

Μια σταγόνα δροσερή
το δικό του "σ'αγαπώ"
που μ'αγγίζει στην ψυχή
και τον θέλω πιο πολύ.

Το ονομά του το γλυκό
δεν γράφεται με πένα
παρά μονάχα στην καρδιά
με δυο σταγόνες αίμα.

Η σκέψη μου στη σκέψη του
παντοτινά θα μένει
και η ανάσα του καυτή
το σώμα μου θα καίει.

Η αγάπη η δική του
θα'ναι η παντοτινή μου
και τα χέρια του θα νιώθω
κάθε μέρα πιο ζεστά.

Η εικόνα του θα μείνει
στο μυαλό μου αιωνίως
μα η μνήμη απ'το πρώτο μας φιλί
θα βαραίνει και τους δυο μας μια ζωή.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2008