Λύσε το σεντόνι σου,ουρανέ

Δημιουργός: simela, ΝΙΚΟΛΑΙΔΟΥ ΜΕΛΙΝΑ

Τί να πώ? Είναι που βρέχει δυο μέρες ασταμάτητα...μέσα κι έξω!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Λύσε το σεντόνι σου ουρανέ,
τί το κρατάς δεμένο εκεί πάνω
δε βλέπεις πώς κρυώνω
δε βλέπεις πώς ριγώ,
παλεύω να τ' αγγίξω μα δε φτάνω.

Λύσε το σεντόνι σου ουρανέ,
σκέπαστρο να γίνει στο κορμί μου
δεν ακούς που σου φωνάζω
δεν ακούς που σου μιλώ
κι ας σου είναι γνώριμη η φωνή μου.

Και μη μ' αποπαίρνεις...
Απόψε την ασπίδα μου την έλιωσ΄η βροχή σου
εγώ που ανέμους έσκιαζα στην πρώτη τη γραμμή
άφησα ξεκλείδωτα και μπήκαν οι Ερινύες
πώς να τις διώξω ουρανέ, βοήθα με κι εσύ!

Λύσε το σεντόνι σου ουρανέ,
μα πάνω στην ψυχή μου μην το δέσεις
δικό μου είναι το χώμα
δικό σου το νερό
θα λερωθείς στη λάσπη μου αν πέσεις.

Λύσε το σεντόνι σου ουρανέ
κι αν απ' το δάκρυ μου αρχίζει να μουλιάζει
τράβα το επάνω
τράβα με κι εμέ
το σύννεφό σου απ' τα μάτια μου θηλάζει!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2008