οι ηχοι της

Δημιουργός: human, Τασος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το προσωπο στις χουφτες ξεθωριαζει
μοναχα σε δυστυχια να μην ζει
κυριαρχει παντοτινη η απορια
αν ποτε κατι ζησαμε μαζι

Μπαουλα σε δωματιο με αναμνησεις
που καποτε βαφτηκαν με ζωη
αραγε να αγαπας ή να μεθυσεις
οταν η καρδια σου αιμορραγει;

Εχουν κλεισει τα μπαουλα,αλλο δωματιο ζητας
οταν απομακρυνθεις και γονατισεις
ψαχνοντας για απαντησεις,γυρω γυρω το σκοταδι,τα δακρυα σου ενα πηγαδι
μα το δωματιο σου τραγουδαει,ο ηχος τα ματια σου ποναει,μα η ψυχη σου δεν μιλαει
υπαρχει τοιχος που δεν σπαει,και το τραγουδι σου μιλαει

Για το φως που περνουσε απο τα μαλλια της
για το μετρημα των χτυπων της καρδιας της
για το μελανι που γραφτηκαν γραμματά της
για την ανασα, που ηταν και δικιά της
για ενα φιλι με δυο δακρυα μαζι

..και παντα θα ποναει,οταν αφηνεις κατι που αγαπαει
..και θα ειναι αιχμηρα,τα σκονισμενα τα μπαουλα τα βαρια
..γιατι τα εχει πεταξει μακρια,και εγω τα εχω αγκαλια
..και ευχομαι να ηταν περισσοτερα...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 08-02-2008