Τάκα-τάκα

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

επειδή χρειάζεται και ο ..κλαυσίγελος στη ζωή μας!

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Απόψε πάλι δίχως θέμα, ούτε Πρώτο Θέμα, ούτε Θέμο
Ευκαιρία να ανασυντάξω το παλαιότερο αριστούργημά μου, θέτοντάς το εκ νέου στην επικαιρότητα, έχοντας πλέον αναθεωρήσει πολλές από τις απόψεις μου

δε σκέφτομαι, δε σκέφτομαι τίποτα, γράφω χιουμορωμογράφημα και σας μισώ!

γράφω για εμένα, εσάς, εκείνους
γράφω για να ξεδώσω απ’ την καθημερινότητα
για να δώσω τροφή σε νέα σχόλια
για να χώσω ακόμα πιο βαθιά στο συρτάρι, τις αναθεωρημένες ιδέες μου

κι ύστερα όταν πεθάνω, βγάλτε τες και θάφτε τες στο μνήμα κάτω απ’ τα κυπαρίσσια

μη με θωρείτε που χαμογελάω, κλαίω, οδύρομαι, αναριγώ
κατά βάθος σας ζηλεύω, βρίζω, φωνάζω, σπαρταράω και πενθώ
καταστρέφω ο,τι έχτιζα με πάθος και ουρλιάζω

« Σ’ ΑΓΑΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! »

ει, ψιτ, εσύ κοριτσάκι με το ξανθό μαλλί
μου έχεις πρήξει τα ούμπαλα!
γκλανκ-γκλανκ, γκλιν-γκλιν, γκλιν-γκλιν
με το κωλοπαραθυράκι του msn
κάθε τρεις και λίγο. Ουστ από ‘δω!

παρ’ την τρυπούλα σου και σ’ άλλη παραλία!

η φίλη μου η Ντίνα λοιπόν, ωραίο μ@@νί
λίγο πριν της απέστειλα μια απόρριψη, που θα τη φυσάει και δε θα κρυώνει
- πήγες με άλλον πριν από μένα; χρααααατς, σου κόβω την καλημέρα!
1,70 σε ύψος, ωραίο μπούτι, βουνά με θέα τις πεδιάδες και τα βοσκοτόπια
έφαγε στα μούτρα μια πόρτα ίσα με το μπόι της! χι-χι-χι-χι

19 ετών πλάσμα, πρόλαβε να συνάψει 25 απανωτές σχέσεις με άρρενες
και εξ αυτών οι δύο, να της δείξουν πως αλείφουν το φυστικοβούτυρο στο μ@^@άκι!
πέρασαν τη σήραγγα του Αρτεμισίου, που λέτε, ωσάν άλλα τρένα του ΟΣΕ!
τσαφ-τσουφ, τσαφ-τσουφ, τσαφ-τσουφ

ΖΗΤΩ Η ΠΑΡΘΕΝΟ-ΠΟΙΗΣΗ ! ΖΗΤΩ ΚΑΙ Η ΞΕΠΑΡΘΕΝΟ-ΠΟΙΗΣΗ!

τι λέει γι’ αυτό ο σοφός λαός μας, πείτε μου;;;;
«από μπρος παρθένα κι από πίσω μπαίνουν ...... τσαφ-τσουυυυυυφ....»

ει, εσύ κοπελιά, πως την έχεις δει δηλαδή με τα παραθυράκια του msn;
θέλεις να κατέβω απ’ την ταράτσα, να τα σπάσω όλα, να τα κάνω λαμπόγυαλο;;;;;;
γκλανκ-γκλανκ, γκλιν-γκλιν, γκλιν-γκλιν

γαμώ την τρέλα μου, που γεννήθηκα ωραίο παλουκάρι!!!!!!!!
μα δεν έκατσα σε καμιά ο πούστης! ( σε καμιά;;;;;;;; )
Γιώργο σοβαρέψου!
Αγάπησες και ερωτεύτηκες το καλύτερο κορίτσι που θα μπορούσες να συναντήσεις και να γνωρίσεις! Που πληρούσε όλες τις προδιαγραφές σου και που σε έκανε πραγματικά ευτυχισμένο! Το γέμισες με χάδια, αγκαλιές, φιλιά, του μίλησες για το φεγγαράκι, τ’ αστέρια, τη Σταχτοπούτα και τους πρίγκιπες, το έκανες ντιριντάχτα, γέμισες δύο ολόκληρες ποιητικές συλλογές για πάρτη του ( όρσε μαλάκα Γιώργο!)
κι αυτό το κορίτσι γι’ αντάλλαγμα μπρε, για να ανταποδώσει την καλοσύνη σου, είπε εκεί πέρα ένα « ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ ΜΕ ΑΛΛΗ, ΗΛΙΘΙΕ!!!!!!!!!!!! »

αχ! Τι ωραίο συναίσθημα ο Έρωτας, ε;;;;!!!!!
τη μια είσαι πάνω στα σύννεφα και πετάς, την άλλη σου έρχεται να της δώσεις ένα χέρι ξύλο που σε προσγειώνει κατακόρυφα ........

ΣΑΣ ΜΙΣΩ, ΣΑΣ ΜΙΣΩ
άθλια, ποταπά γύναια, καταραμένες γυναίκες, θηλυκές υπάρξεις
που σας έχουμε ανάγκη όλοι οι άντρες (εξαιρουμένων των gayδων! Αχ καλέ!)

δεν κοτάω να βγω απ’ το σπίτι
και πιάνεται το κεφάλι μου με πονοκέφαλο απ’ το μάτι σας....
ούτε μια κούτα Depon δε φτάνει να με συνεφέρει, κάργιες!!!!

- καλημέρα σας Δεσποινίς, τι χρωστάω;;; (στο σουπερμάρκετ τώρα, στο ταμείο να πληρώσω την κοπελίτσα, με όλο μου το μισθό!)
σκάει ένα χαμόγελο, γεμάτο αισιοδοξία και μου λέει με σθένος και αποφασιστικότητα
αφού πρώτα έχει προλάβει να με διαβάσει απ’ την κορφή ως τα νύχια...
- είναι 52 ευρώ και 29 λεπτά Κύριε....

Τιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιιι; 52 ευρώ και 29 λεπτά να είναι οι ώρες σου καρακαλντάκα!
θηλυκέ ψυχοβγάλτη, που θα μου πάρεις όλο το μισθό για ένα καλάθι τρόφιμα!!!
βρε ουστ!

πήγαινα να παρκάρω, που λέτε, το αμαξάκι μου το .....συλλεκτικό!
κι όπως κουβαλάω τις τσάντες με τα ψώνια απ’ το Καρφούρι
ένα μ@^νί ως θαύματος εμφανίστηκε μπροστά μου!

ΨΩΝΑΡΕΣ, ΨΩΝΑΡΕΕΕΕΕΕΕΣ, ΨΩΝΙΑΑΑΑΑΑΑ (φώναζα από μέσα μου!)

- να σας ρωτήσω;; ε, συγνώμη να σας ρωτήσω κάτι;;;;
ρωτάει αν μπορεί να με ρωτήσει, δίχως να περιμένει να της δώσω την άδεια να με ρωτήσει! πήρε πρωτοβουλίες από μόνη της. Εγώ φταίω λοιπόν;;;;
- συγνώμη, να σας ρωτήσω; ψάχνω την οδό του Έρωτος!!!!!!!!!!!!!!

σβιουυυυζζζζζ

« ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΑΣΗ, ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΑΜΑΡΟΥΣΙΟΥ »
« next station, the city of God !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! »

σας προτρέπω να έρθετε μια βόλτα στα Βόρεια προάστια της Αθήνας
εσείς οι αγάμητοι, ναι για εσάς τους στερημένους σεξουαλικά το λέω!@@@
δε θα φύγετε παραπονεμένοι .........

καφετέριες πολλές ντεν εκι, εκι κτήρια πανύψηλα και θεόρατα
που φτιαχτήκανε με κόπο και ιδρώτα (μίζες και προμήθειες δηλαδή!)
με τζαμαρίες, πολυκινηματόγραφους που παίζουν όλη μέρα τις Αμερικάνικες πίπες
κίνηση, φασαρία, μποτιλιάρισμα, φωνές, νέφος, καυσαέρια, κορναρίσματα
και μια καντίνα στο πλάι του OTE που γράφει “ o Λαίμαργος ”

χύνει ...ε, σόρρυ, ψήνει ήθελα να πω, τα καλύτερα λουκάνικα της Αθήνας
σκληρά, σκληρά και νόστιμα μόλις μπουν στο στόμα
με δώρο τρία προφυλακτικά με γεύση πικραμύγδαλο!!!!!!!!!!!!

ελάτε στα Βόρεια προάστια, να θαυμάσετε τις αιθέριες υπάρξεις των Αθηνών
πίσω απ’ τις φιμέ τζαμαρίες, να μιλάνε όλη τη μέρα σ’ ένα κωλοτηλέφωνο
και μάτι να μη γυρίζουν να σας κοιτάξουν με τα παλιόρουχα που φοράτε!!!

σβιουυυυζζζζζ

« ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΤΑΣΗ, ΑΥΤΟΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ »
« next station taka-taka, το πολύ σε κάνει μαλάκα ! »

πιάνουμε, με το ένα το χεράκι, το δεξί (για τους δεξιόχειρες)
το χοντρό μας εργαλείο ( δουλεύει, δε δουλεύει, δεν έχει σημασία!)
προσοχή παρακαλώ, οι αριστερόχειρες να προσέξουν, καθ’ ότι υπάρχει πάντα ο κίνδυνος να μπερδευτούν και να το ξεριζώσουν, με λάθος χεράκι!!!
και αρχίζουμε το χορό:

«τάκα-τάκα-τάκα τα πεταλάκια
τάκα-τάκα-τάκα τα τακουνάκια!!!!!»

μα έλεος εσείς οι γυναίκες! Μπότες είναι αυτές που φοράτε Κυρίες μου;;;;;
η σωστή, η κομψή, η γυναικεία η μπότα, πρέπει να έχει και τον κατάλληλο σχεδιασμό για να γκ@υλ@σετε έναν άντρα! (να χέσω τους σχεδιαστές μόδας! Αχ καλέ!)

στο προηγούμενο επεισόδιο, πέρυσι, τα έβαλα με τις φιλολόγες
ώσπου κάπου με πέτυχε μια από δαύτες και αμέσως ανέκραξε:

«ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ, ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙΙΙΙΙ
ήρθε στον κόσμο ο Αντίχριστος, φυλαχτείτεεεεεεεε»
(τι να πει κανείς για το μουνί της αλληνής;;;;;)

δεν είχε άδικο μπρε, σας μισάω όλους, να μην έχει κανείς παράπονο!!!!

μονάχα εγώ, που τώρα γράφω, και σε λίγο εσείς θα διαβάζετε ο,τι έγραψα
θέλω να ξέρω, πως έστω κι αν σας μίσησα, έστω τόσο δα, ελάχιστα
(όσο πατάει μια θηλυκιά παπουτσωμένη γάτα, με δύο ζευγάρια μαύρες, γυαλιστερές μπότες, με μακρύ και λεπτό τακούνι, από εκείνες τις ωραίες με τη ραφή στο πάνω μέρος, που καταλήγει στη μύτη, γεμάτες πρόστυχα υπονοούμενα)
θέλω να ξέρω, πως σας περίσσεψε μια στάλα αγάπης και λίγη συγχώρεση
μια άφεση αμαρτιών, για κάποιον που δεν πρόλαβε ακόμα ν’ αμαρτήσει
που δυστύχησε επειδή αγάπησε και ερωτεύτηκε παράφορα ένα κορίτσι
έναν άνθρωπο που άγγιξε την ψυχή του, απ’ την πρώτη στιγμή
κι ύστερα το έχασε μέσα απ’ τα χέρια του, δίχως να γνωρίζει που βρίσκεται τώρα

μα κι αν βρίσκεται κάπου εδώ ανάμεσά μας, δε μιλάει πια η ψυχή που αγάπησα
μήτε και η καρδιά που λαχτάρησα τόσο να την κάνω δική μου, να τη μοιράσω μαζί της στη μέση, να χτυπάει μια φορά για τους δύο

θέλω να ξέρω πως σας περίσσεψε μια στάλα αγάπης
να μου δείξετε πως πρέπει να φωνάξω το « Σ’ ΑΓΑΠΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ!!!!!!!!!!!!!!!!!!! »
για να μ’ ακούσει .... όπου κι αν είναι!

το «σ’ αγαπώ» γι’ αυτό που αγάπησα απ’ το πρώτο της βλέμμα, απ’ την πρώτη στιγμή μας
γι’ αυτό που αγάπησα όσο ήσουν ΕΣΥ! ΕΣΥ! ΕΣΥ!!!!!
πριν χαθείς, και χαθεί κι η ζωή μου, μαζί σου...[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-02-2008