Σαν στοιχειό / Μια συλλαβή / Αγάπησέ με

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Καλημέρα.. στη δουλειά το πρώτο.. με πολύ βαριά διάθεση...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Σαν στοιχειό...

Από το δάκρυ σου δεν μ' άφησες να πιω
Όσο κι αν ήθελα τον πόνο σου να νιώσω
Μα δεν μπορώ άλλο να ζήσω σαν στοιχειό
Δίχως τα μάτια σου μια στάλα ν' ανταμώσω...

Θά 'ρθω μια μέρα που θα βρέχει γοερά
Μην προδοθώ απ' τ' ασυγκράτητο το κλάμμα
Το πρόσωπό σου ν' αντικρύσω μια φορά
Για να διαβάσω της αγάπης σου το γράμμα...

Κι ύστερα άσε με να σβήσω στην σιωπή
Μες στην αδύναμη του έρωτα την φλόγα
Κάμε το νήμα της ζωής μου να κοπεί
Σπρώξε στον Άδη του κορμιού μου την πιρόγα...

Τί ωφελεί να περπατώ χωρίς σκοπό ;
Η απουσία σου μου ράγισε τα πόδια
Μην μου ζητάς να πάψω πια να σ' αγαπώ
Και να πιστέψω όλα τα ψεύτικα τα λόγια...

Εσύ μ' ανέστησες.. τι ήμουνα νεκρή
Κι ας τόσα χρόνια προσποιόμουν ότι ζούσα
Μα τώρα θέλω ένα τέλος να με βρει
Αφού μου σκότωσες εκείνα π' αγαπούσα...



11-2-2008

----------------------------------------------------------------------------

Μια συλλαβή...

Στείλε μου έστω μια μονάχα συλλαβή
Σε δύο γράμματα τον πόνο σου να νιώσω
Ίσως μου άξιζε αυτή η αμοιβή
Να μην μπορώ σταλιά αγάπη να σου δώσω…

Βγάλε μια φράση απ’ τα στήθη σου βαθιά
Στάξε το αίμα σου σε μια λευκή σελίδα
Να μην αντέξει η σιωπή την μοναξιά
Και να φωνάξει πως σ’ αγάπησα στ’ αλήθεια…

Μίλα μου μόνο με δυο δάκρυα καυτά
Για τον καημό που σαν σαράκι σε στοιχειώνει
Μια σου πνοή να ανασάνω στα κλεφτά
Να πάψει τ’ άδειο μου κορμί να μαραζώνει…

Κέρνα με θάρρος να βαδίσω στη ζωή
Μίαν αιτία κι αφορμή για να μην φύγω
Η απουσία σου με σφάζει σαν σκυλί
Κάθε μια νύχτα με πεθαίνει λίγο – λίγο…

Κρύψε με μέσα στην αγνή σου την ψυχή
Νιώσε για λίγο της καρδιάς μου την ορφάνια
Μην με αφήνεις να ραγίζω μοναχή
Δεν μου απόμεινε μια στάλα περηφάνια…


10-11/2/2008

----------------------------------------------------------------------

Αγάπησέ με...

( Στην Αφροδίτη.. με την ειλικρινή μου αγάπη.. και τον απεριόριστο σεβασμό μου τόσο στο άτομο όσο και στο έργο της.. Αφροδίτη μου σ' ευχαριστώ.. να μου είσαι πάντα καλά... )

Αγάπησέ με θαρρετά.. για μια ζωή
Δεν σου χρωστάω μόνο ψίχουλα αγάπης
Όλα ή τίποτα ζητάει το κορμί
Σβήσε με πια.. αν δεν μπορείς να με ανάψεις...

Αγάπησέ με.. σαν να ήσουν ουρανός
Κι εγώ μια θάλασσα απέραντη.. καθρέφτης
Να μην σε φτάνει η αλήθεια κανενός
Κάθε μια νύχτα στην αγκάλη μου να πέφτεις...

Αγάπησέ με.. με τα μάτια ανοιχτά
Κι όχι μονάχα σε μια πλάνα φαντασία
Κλείσε με μέσα στα δυο στήθη σου σφιχτά
Είναι ο πόθος δυνατός.. σαν ικεσία...

Αγάπησέ με.. μοναχά εσύ μπορείς
Να περπατήσεις στα υψίπεδα του νου μου
Έλα λοιπόν.. ήρθε η ώρα.. μην αργείς
Να ζωγραφίσεις τις σκιές του εαυτού μου...


10-2-2008


Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2008