Η Ακτή των Χιλίων ευχών

Δημιουργός: Avalon, william Smith

Καθαρός αέρας ενός παραμυθιού

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Κάποτε γαληνεύει και η Θάλασσα...
όταν ο άνεμος κουράζεται να λυσσομανά και επιστρέφει ξανά στην άκρη του χρόνου ,
στην αρχή του, εκεί που σκάει το κύμα ...[/I]

[I]Και τότε όλα είναι πιο γαλήνια
σαν δυο κουβέντες ενός μικρού παιδιού
σαν μια αφελή σκέψη
που μέσα της έχει κλεισμένη όλη την αλήθεια του κόσμου[/I]

Και τότε έτσι από θαύμα
από ένα απλό τραύμα στα τρυφερά γονατάκια του
όλα εξαγνίζονται
και το όνειρο επαναπροσδιορίζεται ..

[B][I]Η άμπωτις της ψυχής πηγαινοέρχεται
σε θυμώνει όταν σε βγάζει στα βαθιά με το φαινόμενο της Παλίρροιας
σε ανταμώνει όταν σε ξεβράζει σαν αδειανό όστρακο
στο έρημο ακρογιάλι της ζωής ...[/I][/B]

Κάποτε γαληνεύει και το χρώμα
το βλέπεις όχι τόσο άγριο σαν τα μάτια ενός αίλουρου ζώου
που επιβιώνει μέσα στη ζούγκλα του

[I]αλλά σαν ένα κατοικίδιο γατάκι
που έχει ανάγκη τα χάδια σου και την αγάπη σου [/I]

¨[B][I]Όταν σε κοιτά με εκείνα τα μάτια όχι του πολέμου
αλλά της αφοσίωσης και του έκδηλου θαυμασμού
και είναι τόσο γενναιόδωρο στις εκδηλώσεις του
χωρίς στάλα εγωισμού , χωρίς στάλα εμπάθειας...[/I][/B]

Ο[I] δρόμος για να γίνεις καλύτερος άνθρωπος
είναι εκείνος της αλήθειας των αισθημάτων σαν να λέει
με τη δική του ακαταλαβίστικη διάλεξη νευμάτων και κραυγών [/I]

[B]Σαν τις στιγμές σου φωνάζουν να τις αγαπήσεις
γιατί ζουν μόνο μια νύχτα
σαν το κύμα που ξεθυμαίνει όταν τελειώνει και ο αφρός της ζωής [/B]
[B]Όταν ξεμένεις από σχεδία και το άψυχο κουφάρι σου πετιέται
στην άκρη του πόνου...[/B]

[I]Είσαι εσύ η θάλασσα William
ένα φαινόμενο χωρίς φύση
που αλλάζεις χρώμα και διάθεση [/I]

όταν σε κολυμπούν και σε ταξιδεύουν
ειδών- ειδών άνθρωποι
άλλοι με πρόσωπο και άλλοι με προσωπείο

[I]άλλοι με μάσκα και άλλοι σε κοιτούν στα μάτια
για να ανακαλύψουν τι κρύβεται μέσα σου
να δουν πίσω από τον ήλιο που σε ξημερώνει [/I]

να δουν μέσα από την κηλίδα του πετρελαίου
που σε πεθαίνει αργά - αργά σαν θανατερή αρρώστια...

[I]Και αν καμιά φορά έχεις ανάγκη να ξεφύγεις από τον άλλο κόσμο
τον διαφορετικό που κολυμπά μαζί σου
Πάρε μια βαθιά ανάσα και κάτσε στο βυθό
εκεί έχει μπόλικο οξυγόνο για να επιβιώσεις
έχει στον πυθμένα του κρυμμένα καλά τα όρια της μοναξιάς
που θα σε ξεβολέψουν από τα αυτονόητα αυτού του κόλπου [/I]

[I]Εκεί ίσως βρεις και καμιά γοργόνα
να ταξιδέψετε παρέα πάνω στο άγριο κύμα
μέχρι να σας βγάλει στην ακτή των χιλίων ευχών [/I]

[B][I][U]η νέα μέρα που μόλις ξεκινά [/U][/I][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-02-2008