Ασήμαντα

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Δένει η σιωπή τ' ασήμαντα με το σκοτάδι
είναι η βραδιά μας μαγική τ’ άστρο σημάδι
στην ξεχασμένη μου την γη περιπλανήθηκα
μια συναυλία μακρινή για αγάπη ορκίστηκα.

Εννιά αγγέλοι μουσική απόψε στείλανε
θα παγιδέψω με ευχές όσα μου πήρανε.
Θα ταξιδέψω μακριά σ’ άλλη συχνότητα
μην ξεχαστώ, θα φύγω πριν το χειροκρότημα.

Μια συναυλία τέλειωσε ακήρυχτου πολέμου
χάθηκε η ειρήνη κι ο λαός σε δρόμους ξένους
μα θα τη βρω, το βήμα ανοίγει μονοπάτι
«Ωδή χαράς» να γράψει πάλι η Ενάτη.


Στ’ άπειρο μέσα θα χαθώ μ’ ονείρου όχημα
σε ξένη γη ψάχνω φυλή μ’ άπιαστο όραμα.
Τα λόγια μου συγκράτησα για ουράνιους θόλους
βρίσκει η σιωπή σαν απλωθεί χαμένους τόπους.

Βαθιά θα κρύψω φυλακτό μ’ όσα δεν πρόδωσα
σε μια εντολή γεννώ ουρανό μ’ αστείο πρόσχημα
τα πέπλα μου τα αιθερικά στη ράχη ρίχνω
τα λόγια μου σα μυστικά στη μάχη δίνω.

Είμαι η νύχτα που τυλίγει όσα αγάπησε
τ’ αστέρια απλώνω είν’ το φως που μου τα χάρισε
όσα δεν κράτησα σφικτά σ’ αγέρα χάρισα
δίνω τα μάταια θυσία, δε μετάνιωσα.


Το καρδιοχτύπι οδηγός που μας ταξίδεψε
έξω απ’ το σώμα η ζωή που μας σαγήνευσε.
Θα σηκωθώ να ατενίσω ξένα σύμπαντα
με το φιλί, με προσευχή ψάχνω τ’ ασήμαντα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-02-2008