Τριλογια της Ελενης #2 Το χρωμα της σκουριας

Δημιουργός: Aris4, χωρις το 4

στην Ελενη Γκ. , και στο στιχοφιλαρακι μου , την ΑΕ.ΕΠΕ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Την πλατη μου γυρισα στον νομο της φυσης περι κενων .
Σε μια μικρουλα γωνια σ' εκρυψα , και καθε τοσο ανοιγω ,
και ριχνω μια ματια .
Αλλα παντα λαδωνω πρωτα το κλειδι , μηπως απο το τριξιμο
της σκουριασμενης κλειδαριας , αδικα ανησυχησω τους "γυρω" μου .

Δεν εχω ξεδιαλυνει αν αυτο που κανω ειναι υποκριτικο , η αναγκαιο .
Παντα λεω πως δεν φταιω εγω .
Αυτος ο νεαρος που ακομα ζει μεσα μου φταιει , που δεν λεει να φυγει,
να μ' αφησει επιτελους να μεγαλωσω .
Κι εσυ, αν θα με ρωτουσες , την απαντηση θα την ειχα ετοιμη .
“Μη φοβάσαι, μια βολτα παω στην παλια μου γειτονια , ετσι , να πω μια καλημερα “

Για μενα ξερω , ενα κιτρινο φυλλο ειμαι .
Ενα φυλλο , που ακομα αντιστεκεται στο φυσικο του δρομο προς το χωμα .
Αλλα καθε μερα το χωμα μου γνεφει , και η σκουρια της κλειδαριας
μου δινει λιγο απο το χρωμα της .
Ζητημα χρονου ειναι .

Με πειραζει που για σενα δεν ξερω .
Ισως μεγαλωσες , κι ακολουθησες το δικο σου φυσικο νομο .
Ισως γι αυτο , οσες καλημερες κι αν ειπα , καλημερα δεν ακουσα .

Δεν ξερω τιποτα πια για σενα ,
μονο τ ‘ ονομα σου ..... που κιτρινιζει ,
και μερα με τη μερα ,
πανω σου , πανω μου ,
το χρωμα της σκουριας συσσωρευεται .........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2008