Η τελευταία ελπίδα/ Ελπίδας κατοστάρι

Δημιουργός: dragoste, Τσιλιβαράκος Νικόλας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Η τελευταία ελπίδα

Κράτησα την τελευταία ελπίδα,
να' χω συντροφιά στη διαδρομή,
πάω να συναντήσω την αλήθεια,
όσο κι αν πονέσω θα με βρει.

Πάω να συναντήσω τις στιγμές μου,
λύπες αγκαλιάζω και χαρές,
ως το τρία μετράω τις αντοχές μου,
τώρα ας έρθουν κι' άλλες συμφορές.

Έσκισα στην άκρη τη σελίδα,
γράμματα ψηλά στη κορυφή,
χάνω της ζωής μου τη ρυτίδα,
κρέμομαι σε μια λεπτή κλωστή.

Κάπνισα βαρύ, στερνό τσιγάρο,
ψάχνω πάλι να' βρω αφορμή,
μη ρωτάτε τι καπνό φουμάρω,
προτιμώ ν' ακούω τη σιωπή.

Είπα τελευταία πράξη τώρα,
στο μονόπρακτό μου και εσύ,
άσε με να σβήσω στο σανίδι,
μη μου κόβεις άλλο τη σκηνή.

Έσκισα στην άκρη τη σελίδα,
γράμματα ψηλά στην κορυφή,
χάνω της ζωής μου τη ρυτίδα,
κρέμομαι σε μια λεπτή κλωστή.


Ελπίδας κατοστάρι

Φλόγα στο καντήλι τρεμοσβήνει,
ο,τι αγαπάω με αφήνει,
ο,τι κι αν θυμάμαι, με ξεχνά,
άσπρισαν οι τρίχες στα μαλλιά.

Έτρεξα σ' ελπίδας κατοστάρι,
έριξα το κέρμα σε πηγάδι,
έκανα ευχές για να κρατήσω,
και ζωή και φλόγα να μην σβήσω.

Φταίει αυτό το δάκρυ που κυλάει,
ν' αγκαλιάσει τ' άσπρο μαξιλάρι,
φταίει της καρδιάς μου ο παλμός,
όλα είνα γύρω μου κι εκτός.

Έτρεξα σ' ελπίδας κατοστάρι,
έριξα το κέρμα σε πηγάδι,
έκανα ευχές για να κρατήσω,
και ζωή και φλόγα να μη σβήσω.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 14-02-2008