Ίσια βαδίζω / Γιατί ξημέρωσε κι απόψε ;

Δημιουργός: Μαρία Χ., Μαρία Χατζηγιάννη

Αφού ξημέρωσε όμως.. καλημέρα σας εύχομαι... - στη δουλειά και τα δύο -

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ίσια βαδίζω...

Είναι αδύνατον να ζήσω πάντα μόνη
Μα έτσι έλεγα.. θυμάμαι.. από μικρή
Ώσπου μου έκλεψαν της ζήσης το τιμόνι
Κι έκαναν μία επιτόπου αναστροφή...

Όσοι κι αν έρχονται χαρούμενοι σιμά μου
Φεύγουνε άξαφνα θλιμμένοι.. σκυθρωποί
Και μένω πάλι με τα μύχια όνειρά μου
Σε μια του τέλους μου σκληρή αναμονή...

Είναι αδύνατον μονάχη να βαδίσω
Μ' άνθρωπο πλάϊ μου δεν θέλω τώρα πια
Ας έρθει μόνο η στιγμή να ξεψυχίσω
Με δίχως χρέη στη ζωή μου ανοιχτά...

Όσοι κι αν θέλησαν το "είναι" μου να νιώσουν
Σ' έναν προθάλαμο παρέμειναν υγρό
Να πάρουν θέλησαν μονάχα.. όχι να δώσουν
Και ένα τέλος τους περίμενε φριχτό...

Μα τ' αποθέματα στερέψαν στο κορμί μου
Με την συνείδηση κοιμάμαι γαλανή
Κανείς παράπονο δεν είχε στο "μαζί μου"
Μου καταλόγιζαν μονάχα το "πολύ"...
...
Τώρα δεν ψάχνω σε λαθραίες αυταπάτες
Να δραπετεύσω.. σαν δειλή.. απ' τον καημό
Ίσια βαδίζω.. με ορθάνοιχτες τις πλάτες
Κι ας μην γνωρίζω σε ποιαν έρημο θα βγω...


15-2-2008
------------------------------------------------------------------

Γιατί ξημέρωσε κι απόψε ;

Γιατί ξημέρωσε κι απόψε ;
Εγώ τη νύχτα αγαπώ
Τον ήλιο πια ελάτε διώξτε
Αφήστε με να κοιμηθώ !...

Δεν έχω πια άλλες δυνάμεις
Να σηκωθώ και να πλυθώ
Κάποτε θέλεις να πεθάνεις
Μα δεν το θέλει η πειθώ...

Όλο τα ίδια και τα ίδια
Περνούν οι μέρες μου νεκρές
Δεν θέλω άλλα παραμύθια
Να ξεγελούν τις ενοχές...

Μην προσπαθείς να μ' αναστήσεις
Την στέρησή σου για να ζω
Αφού ποτέ δεν θα γυρίσεις
Τον κόσμο ολάκαιρο μισώ...

Κι αν δεν σ' αντίκρυσα ποτέ μου
Ήσουνα όλη μου η ζωή
Τώρα πού πήγες εαυτέ μου
Κι έμεινα έρημο νησί ;...

Γελά μαζί μου κι η ελπίδα
Φεύγει μακριά για να σωθεί
Και μια σωτήρια σανίδα
Στο πέλαγος δεν θα βρεθεί...


15-2-2008

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-02-2008