το αγαλμα της αφροδιτης

Δημιουργός: iptamenos_gatos, Ιωαννης Χριστοπουλος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

εκεινο το απογευμα
περπατησα πολυ
στα χαλασματα της αρχαιας παφου
με οδηγο τον ηλιο
να οδοδειχνει τον δρομο
των ονειρων προς την τελειωση
κι ο δρομος τουτος
ηταν μακρυς
περα απο την τελευταια
ακρη της θαλασσας
περα απο την σιωπη
της απελπισιας
του καιρου
και των παραξενων εποχων
σε μια ακρη του δρομου
ενα αγαλμα
ΑΦΡΟΔΙΤΑ ΠΑΦΙΑ
ελεγε
κι αμεσως συνειρμος
θαλασσης και ερωτος
εγινε στον νου
ανημπορος να αντεξω το μακρος
του δρομου κοντοσταθηκα
και μια σιωπη θαλασσινη
γεματη ηδονη
μου γυρισε στην σκεψη
ωστε ο χρονος
και ο τοπος
να τελειωσουν εκει
οπως και τοτε
στην λευκοφορα
καμαρα
που με ειχε ξενυχτησει
μια σεληνη
και το σχημα του κορμιου
ενος αγγελου
που αποκοιμιοταν
ως το χαραμα
στην γαληνη του σεντονιου
και το συμπαν τελειωσε
λιγο πριν ξημερωσει
κι εγω θυσια στην παφια θεα
ερωτικος
μοναχος
και πανηδονος
σαν να ηταν θεου χαρισμα
η συντηχια αυτη σε τουτο
τον τοπο

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-02-2008