Μια Γλυκια Οπτασια

Δημιουργός: ραγισμενοσ καθρεφτης, ΗΛΙΑΣ

ΗΤΑΝ ΚΡΙΜΑ ΚΑΙ ΑΔΙΚΟ ΑΛΛΑ ΜΑΛΛΟΝ ΘΑ ΤΗΝ ΗΘΕΛΕ Ο ΘΕΟΣ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΘΑ ΤΟΥ ΕΛΕΙΨΕ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απ του τσιγαρου μου ο καπνος εφτιαξε τ ονομα σου
και στο ποτο που επινα ενιωθα τ αρωμα σου.
Δεν αντεξα και αρχισα τραγουδια να σου γραφω
και δυο εγγελουδια ενιωσα με εσενα νε πιο κατω.

Ισως η φαντασια μου μου φτιαχνει μια εικονα
για να μου στησει δυσκολο παιχνιδι με κανονα.
Οπου πηγαινω οπου βρεθω νιωθω τα περασμενα
νιωθω του ηλιου τη σκια, γυρνω μα βλεπω εσενα.

Θελω να σε αγγιξω μα ομως δεν μπορω
οχι απ το τσιγαρο, ουτε απ το ποτο.
Μην γινεσαι σκια μου και παιχνιδι στημενο
να σ αγκαλιασω προσπαθω μα ομως να πεθαινω.

Εχω φτιαξει πυργους με πολλα κερια
για να σε κοιταζω μεσα απ τη φωτια.
καθε μια νυχτα, θα την κανω μερα
για να μην μου φευγεις γρηγορα σαν σφαιρα.

Ολα τα τραγουδια θα χουν τ ονομα σου
τα ομορφα λουλουδια λιγο απ τ αρωμα σου.
Μεσα στο μυαλο μου θα χω μια ζωη
μια γλυκια οπτασια κι αυτη θα σε εσυ.

Μια στιγμη τα χειλη παυουν να μιλουν
το ιδιο και τα ματια να χαμογελουν.
Πεφτουν καποια δακρυα σαν ζεστη βροχη
και η καρδια κομματια να αιμωραγει.

Εγω δεν θελω να νιωθω ετσι στη ζωη μου
μα να γελασω προσπαθω για μια στιγμη,
δεν εχω καποια να γιατρεψει την πληγη μου
χωρεις ελπιδες μια ζωη να αιμωραγει.

Μονο εκεινη που υπηρχε θα μπορουσε
να την γιατρεψει, μα μου την πηρε ο θεος,
γιατι την εβλεπε μαζι μου που πονουσε
και τωρα για εκεινη εγω ποναω μοναχος...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-02-2008