Τα κομμάτια

Δημιουργός: Freagle

....................

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μετράω κι απόψε τα κομμάτια μου.
Ένα από σένα που δεν γύρισες εδώ
Ένα για τον χρόνο που τρέχει μακριά σου
Ένα για τον φόβο που ξανά με κυριεύει
Ένα για τα λόγια που δεν σου είπα
Ένα για τις πράξεις που με μάγεψαν
Ένα για κάθε φιλί που αφέθηκα
Ένα για την κάθε ώρα που ζω μακριά σου
Ένα που δεν είσαι εδώ να δεις πως αλλάζω
Ένα από μένα που σε πλήγωσα έτσι..

Πάλι ήπια για να ξεχάσω
Μα ξέχασα πόσο πολύ θυμόμουν
Πάλι ένα ένα τα κομμάτια πέφτουν μπροστά μου.
Κάθε είδους από αυτά θυμίζει τ’ όνομά σου.
Εσύ με ένωσες κι εσύ πάλι θα με διαλύσεις
Και πάλι από την αρχή.
Όλα μπαίνουν σ’ αυτό τον φαύλο κύκλο.

Εκεί που θα λέω πως μπορώ να γελάσω
Εκεί πάλι θα πέσω και θα σωριαστώ.
Εκεί που θα πω πως δεν μπορώ
Εκεί θα έρθεις εσύ να με σώσεις απ’ το βέβαιο κακό.

Ακόμα ένα ποτήρι λευκό κρασί
Με κερνά η νύχτα.
Κι εγώ αφήνομαι στο κέρασμά της
Δεν με νοιάζει αν μεθύσω
Δεν με νοιάζει αν αφεθώ ξανά σε κάτι καινούριο
Κι ας μην θυμάμαι μετά πως έφτασα ως εδώ.

Βάλε κι άλλο λευκό κρασί
Η νύχτα ακόμη δεν τέλειωσε
Ακόμη με ζαλίζει το άρωμά του
Κι ας μην είναι εδώ να με σημαδεύει με τα μάτια του.
Τα κομμάτια μου σκορπάνε ξανά για να τα μετρήσω
Ένα από σένα που δεν γύρισες εδώ
Ένα για τον χρόνο που τρέχει μακριά σου
Ένα για τον φόβο που ξανά με κυριεύει
Ένα για τα λόγια που δεν σου είπα
Ένα για τις πράξεις που με μάγεψαν
Ένα για κάθε φιλί που αφέθηκα
Ένα για την κάθε ώρα που ζω μακριά σου
Ένα που δεν είσαι εδώ να δεις πως αλλάζω
Ένα από μένα που σε πλήγωσα έτσι..

Δάκρυα μούσκεψαν αυτό τον καναπέ του σπιτιού
Ούτε που θυμάμαι πως γύρισα πίσω.
Μέθυσα για πρώτη μου φορά
Και δεν θυμόμουν πως το κατάφερα.
Μα ακόμη και τότε το όνομά σου δεν το ξεχνούσα.
Ήταν αδύνατον για μένα.
Τα κομμάτια μου μένουν και πάλι σκορπισμένα σε κάθε μας ανάμνηση
Ξεδιπλώνονται δίχως δισταγμό, δίχως εγωισμό…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 17-02-2008