Ξάπλωσα πάλι μονάχος

Δημιουργός: potsinho, Νίκος Π.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ξάπλωσα πάλι μονάχος
και ονειρεύομαι εσένα
πώς ζούμε μαζί παραμυθένια.
Τα όνειρα γίνονταί εφιάλτες
κάθε ώρα που περνάει
και ο πόνος μου δεν σταματάει.
Σε φιλάει κάποιος άλλος
και τα δάκρυα με πιάνουν
την ζωή μαρτύριο την κάνουν.

Θέλω να πάψω να ονειρεύομαι,
να μην ζω με παραισθήσεις,
να μπορώ να παραδέχομαι,
πως αγάπη μου δεν θα γυρίσεις.

Οι εφιάλτες συνεχίζουν
πάλι άλλον ανταμώνεις
την καρδούλα μου ξανά ματώνεις.
Σ’ αγκαλιάζει αυτός ο ΄΄άλλος΄΄
και τα δάκρυα με πιάνουν
την ζωή μαρτύριο την κάνουν.

Θέλω να πάψω να ονειρεύομαι,
να μην ζω με παραισθήσεις,
να μπορώ να παραδέχομαι,
πως αγάπη μου δεν θα γυρίσεις.

Ξύπνησα πάλι μονάχος
μ’ αγκαλιά το μαξιλάρι
αχ και να ’σουνα εσύ μακάρι…..
[B][/B][B][/B][B][/B][B][/B][B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 18-02-2008