Σ'ένα δωμάτιο που στάζει μοναξιά

Δημιουργός: Ektoras_ath, Χαρηc Mαζαράκηc

Για σένα.. και για όσα μάθαμε ν' αντέχουμε.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τα όνειρά μας βγήκανε
μια βόλτα και χαθήκανε
πικρές
μοιάζουν οι ώρες οι μικρές..

Σε χάζευα, αστέρι μου
που έγειρες στο χέρι μου
κι εγώ
στη νύχτα, μέσα, σ' οδηγώ..


(ρεφ)
Πόσο ακόμα να αντέξει μια καρδιά
με πόση τύχη
στο κενό να προχωράει
Σ΄ένα δωμάτιο που στάζει μοναξιά
τέσσερις τοίχοι
κι η ζωή μας δε χωράει..


Το στόμα μας τ' αφίλητο
ήπιε ξανά τ' αμίλητο
νερό
άλλο μην πει "σε συγχωρώ"..

Μας βρήκαν τα χαράματα
να μου γυρεύεις θαύματα
να βρω,
να φέρω πίσω τον καιρό..

Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-02-2008