Αφήστε με Δημιουργός: caliber7, Γιώργος Έτσι απλά ... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Αφήστε με να ζω και να ονειρεύομαι , δεσμεύστε το σώμα μου αφήστε το μυαλό μου να ονειρεύεται και να ζει στον δικό μου κόσμο , εκείνον που πλάθει αυτό για μένα , στον κόσμο της δικής “εικονικής πραγματικότητας” .
Μην μου στερείτε το παραθυράκι της διαφυγής από την καθημερινότητα , αφήστε με να περιμένω την βροχή και τον ήλιο μετά , για να κάνει την εμφάνισή του το ουράνιο τόξο να δώσει χρώμα στα όνειρά μου .
Αφήστε με να περπατήσω πάνω στην γέφυρα που σχηματίζει , να περπατήσω από ην μία άκρη στην άλλη , να δω αν περνά ποτάμι από κάτω με τρεχούμενο γάργαρο καθαρό νερό , όπως η σκέψη μου .
Μην μου κόβετε τα φτερά μου , στερώντας μου τις ελπίδες και τα όνειρα που έκανα από μικρός , δεν θα σας ενοχλήσει η σκέψη μου , δεν θα σας ταξιδέψει εκεί που δεν θέλετε να πάτε , δεν είναι ανάγκη .
Αφήστε με στο δικό μου αιώνα να ζω , στην δικιά μου δεκαετία , όνειρό μου είναι , κάποια στιγμή θα ξυπνήσω , κάποια στιγμή η ελπίδα θα σβήσει , μην χαρείτε πολύ όμως , πάλι θα ονειρεύομαι , πάλι θα ελπίζω .
Κρατήστε σφιχτά τον δικό σας ψεύτικο κόσμο , δεν τον χρειάζομαι , έχω ξυπνήσει τώρα πια με πιο πολύ αγάπη , με πιο πολύ ζήλο για να δημιουργήσω ένα καινούργιο κόσμο , να ζήσω ένα καινούργιο όνειρο .
Η ελπίδα μου δεν έσβησε , χρωμάτισα τα όνειρά μου και τα ονόμασα ελπίδες .
Δημοσίευση στο stixoi.info: 20-02-2008 | |