Κορνίζα ξύλινη

Δημιουργός: dragoste, Τσιλιβαράκος Νικόλας

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Κορνίζα ξύλινη μοιάζει με ξύλινη η μοναξιά,
μου λες φοβήθηκα να σου μιλήσω ανοιχτά,
μα δες πώς κράτησα τις αποστάσεις, να μην πονώ,
δεν ξέρω αν κρύβομαι, μα ξέρω υπέθεσα πως ξαναζώ.

Με πόσα χρώματα τα παραπτώματα βάφεις καλά,
μικρές ευθύνες μου, οι άδειοι μήνες μου, χρόνος κυλά.
Κρεμάστρες καθόνται, ντουλάπες χαίρονται για το τανγκό,
στήνουν τα ρούχα μου και τα παπούτσια μου ψάχνουν ρυθμό.

Κορνίζα ξύλινη, δες με πως πιάνομαι απ' την αρχή,
άδεια τα βλέμματα, με πόσα ψέματα μένεις μισή;
Δίνεις απλόχερα τις ιστορίες σου για συντροφιά,
δένεις τα χέρια μου και τα μαχαίρια τόσο κοφτά.

Με πόσα χρώματα τα παραπτώματα βάφεις κάλα,
μικρές ευθύνες μου, οι άδειοι μήνες μου, χρόνος κυλά.
Κρεμάστρες κάθονται, ντουλάπες χαίρονται για το τανγκό,
στήνουν τα ρούχα μου και τα παπούτσια μου ψάχνουν ρυθμό.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 21-02-2008