Έλα ρε συ

Δημιουργός: μαρίλλη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Τι νομίζεις ρε συ, πως δε μπορώ ν'ακούσω τον ήχο της όξινης βροχής
να τρυπά της ψυχής μου τη στέγη?
Μήπως σου πέρασε απ'το μυαλό πως δε μπορώ να δω τη λάγνα σπατάλη
χωρίς φειδώ ν'αρμέγει?


Δε μπορώ νομίζεις,να μυρίσω την άνοιξη που ελλοχεύει τους χειμώνες μου?
Ικανή δε μ'έχεις ν'ακροβολιστώ στον ερειπωμένο πύργο της παγωνιάς
για να πιάσω το άνθος εκείνο που τόλμησε
ν'ανθίσει στην άκρη ενός ονείρου γεμάτο συντρίμμια?

Έλα ρε συ,μπορώ ακόμα να περπατήσω
πάνω στου τάφου τη σιωπή.
Δε με πιστεύεις?
Αν σου έλεγα πως μπορώ να τιθασεύσω τον άνεμο, και ως
γυμνή αλήθεια να στέκομαι μπροστά του χωρίς να τουρτουρίζω,
θα με πίστευες?

Ξέρεις...μπορώ ακόμα και τις ατέλειες να φτιασιδώσω,
αόρατες να τις περάσω ,στολίδια να φαντάζουν ιριδίζοντα,
στα σκαλοπάτια της σκοτεινής ατέρμονης νύχτας σου.

Όμως ρε συ μη βιαστείς να με χαρακτηρίσεις.
Δεν είμαι παροπλισμένο σκαρί,άνθρωπος είμαι,
που τη τόλμη ακόμα δε βρήκα,
να γευτώ τη δύναμη του κεραυνού.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-02-2008