ο μονάκριβος εαύτος μου Δημιουργός: maraki, Mαρία για μένα.... Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [align=center][I]Το φώς του δειλινού πόσο μου μοιάζει νοσταλγικά πανέμορφο με στάλες από δαμασκηνί. Χρυσάφι του ανέμου με ταξιδεύει μακριά απέραντο το γαλάζιο μεθυστικά με αποπαίρνει σαν να με ξεγελάει με φόντο την μοναξιά αυτήν που δεν λέει να ξεσκολίσω από πάνω μου που με πηγαίνει μακριά από το μαύρο τούνελ ψάχνοντας το φώς ... Το φώς που θα με κάνει να ξαναγεννηθώ ... Να γεννηθώ μέσα από τα βάθη της ψυχής αυτής που καρτεράει να με γνωρίσει καλύτερα από τον καθένα ακόμα και από την ίδια μου την μάνα και ας με πονάει... Κοιτάζω τον ουρανό και διαγράφω σχήματα απέραντου κάλους που με γεμίζουν από νότες χαράς με μεθυστικά χρώματα... Χρώματα μιας άλλης εποχής που με κάνει να ριγώ από ευτυχία από στεναγμούς ,έρωτες με πάθος που σκαρφίζονται όνειρα... ¨Όνειρα που υπόσχονται να γεμίσουν τα πάντα μου σε όλες της μοναξιές αυτές που κάνανε το πάν να με κρατήσουν κοντά τους όπως τα κενά που νιώθω μέσα μου ... κενά απροσδιόριστα δίχως χρώμα δίχως ήχους από μελωδίες γνωστές που έγιναν άγνωστες και όλα αυτά τα ζητάει το μοναδικό πλάσμα που τόλμησε να με αγαπήσει "Ο ΜΟΝΑΚΡΙΒΟΣ ΕΑΥΤΟΣ ΜΟΥ" Δημοσίευση στο stixoi.info: 24-02-2008 |