Οι ανέραστοι

Δημιουργός: Δήμητρα

Κι όποιος κατάλαβε κατάλαβε αγαπητοί φίλοι και φίλες...Γιατί μας έπνιξε η ειρωνία εδώ μέσα! Καλημέρες λέμε... :)

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B]Οι ανέραστοι…


Αυτοί που τόσο αγαπούν μα πάντα είναι μόνοι
νιφάδες από όνειρο που τις νομίζουν χιόνι.
Κοιμούνται σ’ ένα σύννεφο, αγγίζουν το φεγγάρι
κι η γη νομίζει αν την πατούν πως της χρωστούν και χάρη…

Πολλοί τους λεν παράξενους και τους κοιτούν με ύφος
μα αυτοί κεντάνε τη σιωπή με στίχους στο ημίφως.
Τους λείπει τ’ άλλο τους μισό, πονάνε μα αντέχουν
γιατί αυτό που βρήκανε οι άλλοι δεν το έχουν…

Και μοιάζει τόσο όμορφο αλλά σκληρό συνάμα
να θες να πιεις σκέτο νερό και να σου δίνουν νάμα,
να θες να ζήσεις τ’ άπιαστο, να σε κερνούν συνήθεια
να φτιάχνεις μια παραίσθηση, να σε ξυπνούν μ’ αλήθεια…

Αυτοί που τόσο αγαπούν μα πάντα είναι μόνοι
Ανέραστους τους είπανε δήθεν να τους πληγώνει.
Κι αυτοί γελούν με εραστές τη μοναξιά που φτύνουν
γιατί θα έρθουν εποχές κι Ανέραστοι θα μείνουν…[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 26-02-2008