Ερωτική Συμφωνία

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

Αφιερωμενο σε εκεινη που τοσο πολυ ομορφαινει τη ζωη μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Οι χλόες με γύρω τα πλουμιστά λουλούδια
Τα βάλσαμα των περιβολιών και τα τραγούδια
Των πουλιών μες στα κλωνάρια που τραγουδούν κρυμμένα
Καρδιά μου διόλου δεν βοηθούν εσένα

Κοιτώ τα νέφη όλα πως παιχνιδίζουν
Για βροχή στον ουρανό δεν φοβίζουν
Μα εσένα καρδιά μου και τα νέφη σε πειράζουν
Και τα νέφη τη θλίψη σου προστάζουν

Και κάθεσαι συμμαζωμένη σε μιαν άκρια
Προσμένωντας πότε θα βγούν τα δάκρυα
Στα τόσα θαύματα άλλη δεν δίδεις σκέψη
Παρά τα πάθη σου τι θα σ’τα γιατρέψει

Για μένα ανοίξανε την ερημιά στον Άδη
Βαθιά με κλείσανε σ’απύθμενο σκοτάδι
Και περιφέρομαι σε μιά όαση μικρή,αμμώδη
Σε κάθε βήμα μου βουλιάζει ,πιότερο το πόδι

Τάχα δεν αποθύμησα τ’απομεσήμερα να γέρνω
Το θολό κεφάλι μου κι εγώ το έρμο
Κάπου σε μετάξινα μαλλιά ξετυλιγμένα
Σε προσκέφαλο λευκό,απλωτό για μένα

Μα ήρθε μια μέρα η αγάπη τη μοναξιά μου να δροσίσει
Ήρθε το σώμα μου να περιβρέξει του έρωτα η βρύση
Και μου έδειξε ξανά το ολόανθο περιβόλι
Το δρόμο του μου λέει τον ξέρουν όλοι

Ήσουν εσύ αγαπημένη που μου είπες συλλογίσου
Σαν πεταλούδα ήρθες απ’τα κρυφά του παραδείσου
Κι άνοιξες άξαφνα τη πύλη για μένα μοναχά
Κι αναγεννήθηκα στη πρώτη πεθυμιά τη μυστικιά

Χεραγκαλιά θα με κρατούν όλοι οι ζωντανοί
Καθώς θα πάρω αργόσυρτος τ’αρχαίο μονοπάτι
Και βήμα βήμα αγαληνά θα γίνεται πιο γαληνή
Τουτη η αγαλήνευτη ψυχή και πιο αγαλό το μάτι

Θα φέξει το παλιό το φώς ,ας είναι και πιο χαμηλό
Θα τρέξει το παλιό κρασί,κι ας έχει πια μερώσει
Καθώς οι φίλοι θάρχονται και μου μιλούν και τους μιλώ
Που εκεί τόσους αγάπησα και μ’αγαπήσαν τόσοι

Κι οταν ιδώ τους κάμπους κι οταν με δούνε τα βουνά
Στην ύπαρξη μου ολάκερη μια βρύση θ'αναβρύσει
Εκείνη που ύπνωνε,του έρωτα η βρύση ,θ'αρχίσει να κυλά ξανά
Και εκείνη πούσπασε φωνή θα ξαναντιδονίσει

Αχ τα τραγούδια τα καλά που απ’τα βάθη θ’ανεβούν
Τότες τα πέταξα ο τρελλός,τάχα πατήσει χάμου
Μα τώρα,πιο σοφά απο με,θε νάρθουν όλα να με βρούν
Για να τα πώ και να με πούν,δικά τους και δικά μου

Κι εγώ με μιά ματιά βαθιά όλα τριγύρω θα κοιτώ
Με μια καρδιά τρεμάμενη όλα θα τα χαϊδεύω
Σαν μακρυνός προσκυνητής λίγο παντού θα σταματώ
Λίγο παντού θα τραγουδώ κι ακούραστος θα οδεύω

Σε σέ να φτάσω αγάπη μου που εγώ σε ξέρω,άλλος κανείς
Σε Σε που δε σ’απόδιωξε αγάπη μέσα μου άλλη
Οπου και σύ χρόνια πολλά με αποζητάς για να με δείς
Σε Σε να φτάσω,στο μυστικό κι ωραίο σου ακρογιάλι........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-02-2008