Αγαπη

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

szeretlek

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Φύσα της τέχνης άνεμε πλατύ,
Έβγα στο φώς απλώσου λιάσου
Ξέσκισε το βραχνά που σε κρατεί,
Άλλη είναι εσένα σήμερα η δουλειά σου

Έχω την δύναμη αγάπη,να σε πάρω απ’το χέρι
Να στεριώσω το βήμα σου πούναι τρεμάμενο τόσο
Στον καινούργιο βορρά να σ’ανάψω ένα αστέρι
Μόνο εγώ μπορώ,που σ’αγάπησα ,μόνο εγώ ξέρω πόσο

Με το αίμα της καρδιάς μου αγάπη θα σε υμνήσω
Θα σε μάθω πως δένονται στέρεα των αιώνων οι κρίκοι
Το πιο άλικο λουλούδι απο τα μύρια,σήμερα θα σου χαρίσω
Θα σου δείξω την τέχνη,πως οι άνδρες παλεύουν και κερδίζουν τη νίκη

Γιατί εγω τάδωσα όλα,δεν μούχει πια τίποτε μείνει
Δεν έχω να χάσω παρά αλυσίδες βαριές
Τον άδικο κόσμο που ολούθε με κλείνει
Να γκρεμμίσω τις μαύρες σκληρές φυλακές

Κι αφού σε πάρει αγάπη τούτ’η απέραντη ψυχή
Η απο ψυχές μυριάδες ζυμωμένη
Κάτι θα νιώσεις καθώς άνθισης αρχή
Και στη δικιά σου τη ψυχή ν'ανεβαίνει

Κι αφού ανασάνουνε τα στήθια σου φαρδιά
Τ’ορθάνοιχτο σου αφου χορτάσει μάτι
Κάτι θα νιώσεις σα φτερούγα στη καρδιά
Σα γνώση ξαφνική θα νιώσεις κάτι

Και πια θα ξέρεις ,σε τόπο μακρυνό μια καρδιά χτυπά
Τη μια με ορμή ,την άλλη αγάλι αγάλι
Εκεί το αίμα φλοισβίζει,αφροκοπά κι αγαπά
Φεύγει ,γυρίζει,πιο καθάριο φεύγει πάλι.........

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2008