Λυπημένη αυγή

Δημιουργός: Michelangelo, Μιχάλης/Άγγελος

Στην Ευγενία που την αγαπώ πολύ!!!και στις πεταλούδες που νιώθω όταν είμαι δίπλα σου...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καθώς περπατάω μέσα από το κήπο τις ζωής,
ψάχνω να βρω που έχει κρυφτεί η ελπίδα.
Ένα σημάδι μιας ψεύτικης αυγής,
όλα αυτά που μου κρύβουν και δεν είδα.

Νιώθω ένα βλέμμα πανό μου καρφωμένο,
διάσπαρτους φόβους να με προκαλούν.
Γυρίζω τα μάτια μου μα το φως είναι κριμένο,
οι φωνούλες στο μυαλό μου δεν μου απαντούν.

Λυπημένοι κλαίνε, τίποτα άλλο δεν λένε...
Λυπημένοι θρηνούν, το όνομα τους ξεχνούν...

Έξω στα στενά τις πολιτείας πολεμάω,
να μην χαθώ στο σκοτάδι προσπαθώ.
Έναν δρόμο μια διέξοδο για να πάω,
πίσω στην πατρίδα μου που τόσο λησμονώ.

Όταν αφήνεις να σε αφήσουν να πληρώσεις,
η δικαιοσύνη ξεπουλιέται στην φωτιά
Όταν άλλα στοιχήματα δεν έχεις ποια να δώσεις,
όλα αυτά που φοβόμαστε σε μια ματιά

Λυπημένοι κλαίνε, τίποτα άλλο δεν λένε...
Λυπημένοι θρηνούν, το όνομα τους ξεχνούν...

Καθώς περπατάω μέσα από το κήπο τις ζωής,
ψάχνω να βρω που έχει κρυφτεί η ελπίδα.
Ένα σημάδι μιας ψεύτικης αυγής,
όλα αυτά που μου κρύβουν και δεν είδα.

Λυπημένοι κλαίνε, τίποτα άλλο δεν λένε...
Λυπημένοι θρηνούν, το όνομα τους ξεχνούν...

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2008