Δεν ήπια από της λήθης το νερό

Δημιουργός: esxatos, παντελεημων

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ταξίδι άρχισα με λέξεις, καπετάνιος μιας βάρκας
άφτιαχτης από χέρια ανθρώπινα,
μα δυνατής για να μπορεί να διασχίσει
τον ταραγμένο ωκεανό της σκέψης.
Σε κόσμους άγνωστους κι αχαρτογράφητους ποθώ για να βρεθώ
ψάχνοντας με θέληση πρωτινή, πατέρα και μάνα για να βρω.
Χάρτης για να οδηγήσει τ’ όνειρό μου, δεν υπάρχει.
Πουθενά δεν καταγράφονται οι ακτογραμμές
φοβάμαι όμως την βάρκα μου μη σπάσω,
και ναυαγός και μόνος θα ξεμείνω,
στης ματαιοδοξίας μου τις άγριες ακτές.
Ρίχνω κουπιά και τα φυτεύω για να γεοργώσω της φαντασίας μου την θάλασσα ,
κοιτάω ψηλά μήπως και δω τον γερογλάρο άν έχω συντροφιά μου, όμως τίποτα.
Δύσκολο το τόλμημα και είμαι τόσο φοβισμένος γιατί … δεν φοβάμαι.
Κουράγιο πρόσω ολοταχώς κι όπου πάμε.
Φυσούν αέρηδες δυνατοί και επίμονοι από παντού,
καλό όμως το σκαρί τ’ αχειροποίητο, τρίζει κι ακόμα πλέει.
Σκοτάδι πυκνό κι αδιαπέραστο από τη ματιά μπροστά μου,
ψευδαίσθηση η πιθανότητα η συντριβή;
Οδυνηρή η αναζήτηση των πόθων.
Θα ψάξω όμως για να βρω το φως και δεν πειράζει,
μόνο αυτό θα σκίσει το σκοτάδι των αναστολών,
ας είναι δυνατό κι ας με τυφλώσει, νικάει μόνο ο τολμών,
Σειρήνες αυταπάτες ξύπνησαν δόλια το υποταγμένο χθες,
κι έκαμαν να κυλάει καυτός της αγωνίας ο ιδρώτας.
Μα όχι, επιτέλους όχι, δεν θα υπάρξει αλλαγή στη ρότα
τίποτα δεν πρέπει να΄ ναι σαν και πρώτα.
Λύνω τα δεσμά και σπάω το κατάρτι των παθών
που με κρατάει όμηρο.
Βουτάω τά χέρια μου στο αληθινό,
τα μάτια της ψυχής μου να ξεπλύνω,
και απ’ της παραπλάνησης τα λέπια καθαρίζω.
Υστερα τα κάνω γροθιά και σπάω το παραπέτασμα
επιτέλους, να το φως το δυνατό και το ζεστό το βρήκα.
Έγινε ο αγέρας δροσερός κι η θάλασσα λιβάδι απέραντο,
με ανθισμένες τρελές αμυγδαλιές, τοπίο λιτό κι απέριττο.
Βγαίνουν απ’ την καρδιά μου χελιδόνια
πού πετώντας λέν παντού πως έλιωσαν τα χιόνια..
Δυνάμωσα , πέταξα τα δεκανίκια, έπαψα να κωπηλατώ.
Χορεύω, τραγουδώ με τιτιβίσματα πουλιών.
Η σκέψη έγινε φίλος κι όχι εχθρός.
Να αποκτήσουν σχήμα τα αισθήματα, είν’ η ώρα
Ναι είμαι ζωντανός κι αληθινός,

Δεν ήπια από της λήθης το νερό.
Σας πίκρανα;

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-03-2008