μετανοια

Δημιουργός: letitbe, joan

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέτρησα χθες τα λαθη μου
Κι ενοιωσα ενοχες
Γιαυτα που απαρνηθηκα
Και προδωσα αρχες
Μα ηταν αργα να μετανιωσω
Τον εφιαλτη μου να ριξω στο γκρεμο
απ’την αληθεια να γλυτωσω
και να πιστεψω πως μπορω να λυτρωθω.


[B]τα χρονια ασυγχωρητα
και η ζωη σκληρη
αρνηθηκα το σαγαπω
το αρνηθηκες κι εσυ.
τα πιο μεγαλα σφαλματα μου
μεσα στη σταχτη θα τα ριξω να χαθουν
να βρουνε φως τα βηματα μου
για να μπορεσω να σε ‘δω και να σου πω
ποσο πολύ σε αγαπω [/B]

ο χρονος μου με προδωσε
κι εφερε μοναξια.
αχ ναταν η απουσια σου
μια ησυχη γωνια
για να μπορω να σου μιλαω,
να σε αγγιζω να σε νοιωθω ,να σε ζω
να σε ζητω όταν ποναω,
νασαι το χαδι μου όταν μονος(η) προσπαθω
απ το αδιεξοδο να βγω.


18/10/2007

Δημοσίευση στο stixoi.info: 02-03-2008