Το μαγεμένο χαλί

Δημιουργός: ftx, Ευτύχης Χαιρετάκης

Αρχικά είχα στο μυαλό μου αυτό που λένε "να προσέχεις τι εύχεσαι"... τελικά μου βγήκε και κάπως αλλιώς, για την τάση μας να φυλακίζουμε την ομορφιά.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Το χαλί απ' την Τεχεράνη,
με τους κόμπους τις χιλιάδες,
χρόνια που έδεναν κυράδες
με πολύχρωμες κλωστές,

μπρος στου Σάχη το ντιβάνι,
το πατούν πραματευτάδες,
γονατίζουνε ρηγάδες,
προσκυνούν πολεμιστές.



'Ακουγε όλο να διηγούνται
για καμήλες, καραβάνια,
για καράβια και λιμάνια,
και για Δύση ή Ανατολή,

πόθοι μέσα του γεννιούνται,
να 'χε φλόγα και ζωντάνια,
να πετούσε μες στα ουράνια,
να μην ήτανε χαλί!



Νύχτα μάγισσα Σελήνη
το ακούει να βαλαντώνει,
και με μάγια το σηκώνει
σαν τους κόμπους του γερά,

πόδια και φτερά του δίνει,
ομορφιά σαν το παγώνι,
να σφυρίζει, να φουσκώνει,
και μια φουντωτή ουρά.



Φεύγει εκείνο να κινήσει,
το ταξίδι του να κάνει,
μα ένας κυνηγός το πιάνει,
μόλις χάραξε η αυγή,

σε κλουβί χρυσό να ζήσει,
μοναχό του εκεί το βάνει,
και παράπονο το πιάνει,
που ίσως δε θα ξαναβγεί.



Αχ! ψυχούλα μου καημένη,
με τον πόνο είσαι ζευγάρι,
μαραμένο είσαι βλαστάρι,
Αχ! ψυχή μου, πάλι αχ!

Ομορφιά μου φαντασμένη,
που είναι τώρα το Φεγγάρι;
Να 'μουνα χαλί μακάρι
στην αυλή του Πατισάχ!

Δημοσίευση στο stixoi.info: 22-12-2004