Ατιτλο Δημιουργός: AndreasChristodoulou Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Όπως οταν ένας ώρα πολλή κοιτάζει τον ήλιο
Και γεμίζουν τα μάτια του φωτεινούς και πολύχρωμους κύκλους
Κι όπου κατόπι κι αν στραφεί
Πάντα μπροστά του φωσφορίζουν
Έτσι κι εγώ απο τη μέρα που σ’αγάπησα
Οπου κι αν πάω,οπου κι αν στρέψω το πρόσωπο
Την πανύψηλη βλέπω αστραψιά σου
Ω αγάπη,αγάπη
Πνεύμα του κόσμου
Ψυχή των πραγμάτων
Ήλιε στη ζωή μου αστραφτερέ
Όνειρο ανάλαφρο μιάς ζωής καλής και πράης
Τ’άσπρο μαντήλι σου μου στέλλει τα σινιάλα του
Απο τα βάθη όλων των δρόμων
Κι είναι η καρδιά μου όλη μάτια και κοιτάζει
Σε είδα στις μέρες όλων των ανθρώπων
Νάσαι στο πλάϊ μου και μαζί μου
Νάσαι η ζωή του κόσμου μου
Σε είδα με μια κονκάρδα πολύχρωμη στα ξέπλεκα μαλλιά σου
Και με φωνή αψηλή γιομάτη γέλιο
Να λές μες στο τραγούδι σου .......σ’αγαπώ
Κι είδα μια λεύκα νάναι ολόρθη
πάνω απ΄τον κόσμο και τριγύρω να βιγλίζει
με μια ματιά αυτοκρατορική
και νάναι ο καθε κλώνος της κι απονα ποτάμι ζωής απέραντης
και ναναι ενα τραγούδι αθανασίας .
Κι ακούμπησα τη φούχτα στο κορμί της
με κείνη τη λαχτάρα οπου αγγίζουμε
αγαπημένου ανθρώπου στήθια
και την καρδιά την τρίσβαθη αναρώτησα
τα μυστικά να μου στορήσει και τα μάγια της
Κι είδα στα πόδια ενός βράχου ο έρωτας να ανθίζει
και να τον παίρνει η πέτρα στην αγκάλη της
να τονε παίρνει στην αγκάλη του το χώμα
να τονε παίρνει ο ήλιος στις αχτίνες του
ο αγέρας στα φτερά του
κι αμέτρητα να τον βυζαίνουν στόματα
κι αμέτρητες σμαράγδινες κραυγές να το φωνάζουν
της ζωής το μέγα ωσαννά
Και τότες έσκυψα πάνω απ’τα διάφανα νερά
ως σκύβουνε στην κρυσταλλένια σφαίρα οι μάγοι
τα μυστικά να ξεδιαλύνω και τα μάγια του.
Μες στη βαθιά με πήρες την αγκάλη σου
Ψηλά με ανέβασες ορμητικά πετώντας
μες στον γαλάζιο αγέρα
Και στα πυρά σου γόνατα με κάθισες
Μες στο χρυσό σου φώς να με κοιμίσεις.
Απο του κάμπου τους στενούς ορίζοντες
Απ’τα κλειστά της πολιτείας τα τείχη
Κι αν έφερα στα χείλη σφραγισμένη
της πίκρας τη ρυτίδα τη βαθιά
κι αν έφερα στα μάτια ναυαγίων μονάχα εικόνες
και μια τρυγόνα με σπασμενη τη φτερούγα στην καρδιά
κι αν έφερα μια δίψα που κυλίστηκε
σε χίλιες κλίνες για ενα έρωτα μονάχο
ομως αγάπη μου ειν’άγγιχτη η ψυχή μου
και λαχταρά και ζητιανεύει και προσμένει
να βρεί ζωή μες στη πηγή σου
Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-03-2008 |