το παραμύθι που κρατάς σαν φυλαχτό

Δημιουργός: panta smile, plasmataki

..για σένα που κάνεις την κάθε μέρα μου να ναι παραμύθι..Σ'ΑΓΑΠΑΩ..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][I][align=center]



--εκείνος
**εκείνη
**&-- κ οι δυό μαζί..


Ένα καλοκαιρινό βράδυ..
Κάθισα μπροστά στ κύματα της θάλασσας..
Το φεγγάρι ήτανε ολόγιομο..
Η θάλασσα τόσο ήρεμη..
Στα χέρια μου κρατούσα ένα βιβλίο..
Ήταν τα παραμύθι που είχα γράψει για μας..
Τότε που πίστευα σαν μικρό παιδί σ αυτά..
Το κρατάω σαν φυλαχτό..
Σφιχτά μες τα χέρια μου το κρατάω..
Ανοίγω τις σελίδες του..
Διαβάζω όσα είχα για μας πλάσει..
Μα τέλος δεν έγραψα..
Κάθομαι και θυμάμαι..
Την βραδιά εκείνη..
Πάλι καθόμουν εκεί..
Στο ίδιο σημείο..
Με είδες..
Με πλησίασες…
Δεν άκουσα τα βήματα σου θυμάμαι..
Σαν να ήρθες απ’το πουθενά..
Σαν άγγελος που κατέβηκε στη γή..
Λες κ έψαχνε κάτι να βρεί..
Με πλησίασες..
Με είδες να κρατάω ένα παραμύθι
Στα δυο μου χέρια..
Με ρώτησες:
--τι κρατάς με τόση αγάπη εκεί..?
**το παραμύθι μου..
--αλήθεια πιστεύεις σαυτά
**ναι κ πως μπορεί καμιά φορά να βγούνε αληθινά..
σιωπή για λίγο με το φεγγάρι να φωτίζει τις φιγούρες μας ..
--μπορώ να διαβάσω το παραμύθι σου που τόσο γλυκά στα χέρια σου κρατάς..?
**ναι φυσικά..δεν είχα άλλωστε παρέα..κράτα μου συντροφιά κ ας μην σε ξέρω..
ναι δεν τον ήξερα..ούτε καν το όνομα του δεν ρώτησα..
μα ένοιωθα πως ήτανε κάποιος που ήξερα από παλιά..
δεν μίλησα..τίποτα δεν είπα..
μα το ήξερα , μόλις είχα βρει τον πρωταγωνιστή στο δικό μου παραμύθι..
τον κοιτούσα να διαβάζει..να χάνεται στον κόσμο που είχα χτίσει για δύο..
το διάβασε..γύρισε και με είδα μ’ένα βλέμμα γεμάτο απορία..
--ίσως να ναι το ποιο όμορφο παραμύθι που έχω διαβάσει..
**αλήθεια??
--ναι πραγματικά..αλλα…
**αλλά δεν έχει τέλος…??
--ναι αλλά γιατί δεν έφτιαξες το τέλος..?
**ίσως το τέλος να ναι πικρό κ τα παραμύθια έχουν τέλος γλυκό..
--μα θα μπορούσες να έχεις φτιάξει ένα τέλος όμορφο..
**θέλω να βάλω ένα τέλος όταν το παραμύθι γίνεται αληθινο,όταν συναντήσω εκείνον που δεν θα νοιαστεί πως είναι τα όνομά μου..όταν νοιώσω πως κάπου τον γνωρίζω..ίσως από κάποια άλλη ζωή..
…σιωπή απλώνεται παντού,μονάχα ο ήχος της θάλασσας ακούγεται..
και ξαφνικά σπάς την σιωπή..
--είσαι σαν την νεράιδα που έβλεπα κάθε νύχτα στα όνειρα μου να μου τραγουδάει..
..να μου φωνάζει πως σε περιμένω εδώ δίπλα στα κύματα..
**αλήθεια σε περίμενα..σου φώναζα με την καρδιά..
**&--έλα να με βρείς..σε περιμένω εδώ..με το κύμα να με σκεπάζει απαλά..και να χω το παραμύθι αγκαλιά..σαν φυλαχτό να το κρατάω σφιχτά στα χέρια μου..
..έλα και θα αφήσω το τέλος καρδιά μου να το γράψουμε μαζί….



**03/03/2008 time 10&30 mm

Δημοσίευση στο stixoi.info: 04-03-2008