Ήτανε μια φορά μάτια μου και ένα καιρό …… Δημιουργός: caliber7, Γιώργος ζήσε την ζωή με κάθε της συναίσθημα Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info Έτσι όπως αρχίζει το τραγούδι που μου αρέσει θα αρχίσω και εγώ .
Ήτανε μια φορά ένα παιδάκι 11 χρονών το οποίο κοιμότανε σ’ ένα κρεβάτι μονάχο , το ξυπνήσανε μέσα από τα παιδικά του όνειρα για να του αναγγείλουνε κάτι κακό , σ’ ένα σκαλοπάτι μιας μεγάλης σκάλας το καθίσανε που οδηγούσε στο μικρό δωμάτιο αυτό , τον πρόλογο αρχίσανε για να το πούνε με το μαλακό , άσχημο μαντάτο ήτανε δεν μπορούσαν να το πούνε εν ψυχρώ .
Παιδί μου άκουσε , είπε συγγενείς ο ένας από τους δύο ο πατέρας σου χάθηκε τον πήρανε οι άγγελοι ψηλά στον ουρανό , το παιδί εσάστισε και ένα δάκρυ έσταξε μικρό σαν να το περίμενε αυτό από καιρό , τον κόσμο έχασε εκείνη την στιγμή θαρρώ , η σκάλα έπεσε και βρέθηκε εξάφνου μονάχο .
Από το χέρι το επήρανε το επήγανε σε μαγαζί , μαύρα ρούχα να διαλέξουν για την μάνα του που πενθεί , αφού το συλλυπηθήκανε εφύγανε μαζί να πάνε στο μέρος που γινόταν η ταφή , κάπου μακριά από την πόλη την μικρή .
Εκεί που καθότανε μονάχο σκεπτικό , τον πήρανε στο δωμάτιο το σκοτεινό όπου γυναίκες θρηνούσαν τον άδικο χαμό , έπρεπε να τιμήσει μ’ ένα βλέμμα έστω τον χαμένο του γονιό , εμπήκε λοιπόν γοργά και η ματιά που έριξε το πόνεσε βαθιά .
Την επόμενη αρνήθηκε να πάει στην εκκλησιά , είχε τον ίδιο πόνο που τον αντίκρισε ψες για τελευταία φορά , με τους φίλους του κάθισε και έβλεπε την πομπή ν’ ανεβαίνει τον λόφο αργά μελαγχολικά .
Η καρδιά του ράγισε δεν άντεξε πολύ , από την βεράντα έφυγε και πήγε κάπου να κρυφτεί , τα δάκρυα αστείρευτα να τρέξουν χωρίς καμία υπομονή , τον πόνο να μάθει να αντέξει , να προχωρήσει στην ζωή .
Το παιδί μεγάλωσε , πέρασε βάσανα πολλά , παιχνίδια της ζωής έπαιξε και κέρδισε αρκετά , έμαθε να ζει και να δημιουργεί πάντα με την σκέψη του να γυρνά σ’ εκείνο το άχαρο πρωί , έγινε άντρας τώρα πια , μα μέσα του κρύβει την πληγωμένη του καρδιά .
Τον κόσμο του έπλασε ξανά , όμως ποτέ του δεν θα ξεχάσει το δικό του Γολγοθά , ο οποίος έμελε να του διδάξει πάρα πολλά , ανθρώπους έμαθε να σέβεται και να εκτιμά και τον κόσμο αυτόν ατενίζει μαζί με το βλέμμα του γονιού του από ψηλά .
Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-03-2008 | |