Είν' η αγάπη μου, αυτή που περιμένω

Δημιουργός: Ζήνωνας

Καλό απόγευμα και ο Θεός μαζί σας! [Το πιο κάτω ποίημα αποτελεί μυθοπλασία και ουδεμιά σχέση έχει με την πραγματικότητα, απλά μου βγήκε αυθόρμητα.]

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center]Κλέβω εικόνες που 'ν' φτιαγμένες από ψέμα
φτιάχνω δυο όνειρα για σένα και για μένα
την πόρτα τους καρφώνω να μη φύγεις.

Μήπως αγάπη μου μας χώρισε ο χρόνος
κι ας ήταν πάντοτε μ' εμάς συνοδοιπόρος
τους δείχτες του παγώνω για να μείνεις.

Βλέπω στο δρόμο μου ζευγάρια αγαπημένα
λουλούδια όμορφα που 'ν' όλα ανθισμένα
μα μόνο ένα στην καρδιά μου μαραμένο.

Παιδιά χαρούμενα να παίζουν με τον ήλιο
λες κι ανακάλυψαν ένα καινούριο φίλο
μα ένα πρόσωπο το βλέπω που 'ν' θλιμμένο.

Μα ξάφνου γύρισα το βλέμμα μου στον ήλιο
κι είδα χαμόγελο, σαν γνώριμο κι οικείο
είν' η αγάπη μου, αυτή που περιμένω...[/align]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-03-2008