Χωρίς πυξίδα

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I]Σ’ ένα τραγούδι αν βρεθώ χωρίς πυξίδα
δίχως τις λέξεις θα μ’ αρπάζει η καταιγίδα
δε δίνει ο χρόνος λυτρωμό, θα με προδώσει
μ’ αν βρει το όνειρο φευγιό θα με γλιτώσει. [/I]


Στον εφιάλτη που τυλίγει τα ξενύχτια
μαζεύει η μάνα ξεχασμένα νύχτας δίχτυα
την πρώτη λύνω τη στιγμή μη με κοιμίσει
φάρος εκείνη που αργά θα μ’ απωθήσει
τ’ άστρα ενώνει με χρυσό αιθέριο νήμα
δεν είμαι μόνη στο βοριά, έχω το κύμα.


[I][B]Είν’ το φουστάνι μου μακρύ και το μαζεύω
στου γαλαξία την ουρά για να χορεύω
κρύα η ώρα μα του ονείρου δεν παγώνει
ουράνιος δρόμος απ’ την ύλη με λυτρώνει. [/B][/I]


Σκoρπά η μέρα, μα μαζεύει η σιωπή μου
μες τη στενή στριφογυρίζω φυλακή μου
δίχως πυξίδα ψάχνω αρχαίο μου σημάδι
έχω εκείνη που μου φέγγει στο σκοτάδι.

Ποιος υπαγόρευσε αργά τα πρώτα ρήματα;
Ποια λέξη με ταξίδεψε σε ξένα σύμπαντα;
Των φαρισαίων το ψωμί δεν το δανείζομαι
σαν τον φτωχό πάντα στον έρωτα ορκίζομαι.

Τ’ άστρα αγκαλιάζει η ματιά μόνου διαβάτη
θολή η σκέψη σαν κοιτώ αβέβαιο χάρτη.
Μπλέκει ο απόηχος καρδιάς ήχους και βήματα
κόρη στην πλώρη που μετρά κτύπους και κύματα.


[I]Από την όχθη σιωπηλά απομακρύνομαι
είναι η ώρα που στο κύμα παραδίνομαι
είναι η γαλήνη που φυσάει τα πανιά μου
αστέρι ρώτησα και βρήκα το βοριά μου. [/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 05-03-2008