Μπαινοβγαίνω μέσα μου

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

...σε κείνους που τολμούν να ονειρεύονται

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[color=black][B][align=center]Στα γρανάζια του χρόνου η αγάπη μας
έγινε επίπεδη, ανιαρή
το ψέμα προσέγγισε κάθε σου αποφεύγω
δίνοντας μια γερή κλωτσιά στην εκτίμηση.
Ο πληρωμένος εαυτός μου σε κοιτάζει τώρα,
στημένη αυταπάτη της χαράς σου που γελάει
όταν τον πληρώνει με πληγές
και οι λέξεις τρέχουν σαν κι εμένα,
μακριά σου.
Δεν χάνονται οι στάσεις της ζωής,
εσύ ήσουν η πρώτη,
κι ο χρόνος δεν κυλάει κυκλικά,
όπως και το βαγόνι μου.
Έτσι, μόνη μου, αγκαλιάζοντας τα βουνά
και πνίγοντας με δάκρυα το ηλιοβασίλεμα
θα ανθίσω τη καρδιά μου.
Φορές νομίζοντας αδύναμη αμυγδαλιά
μπαινοβγαίνω μέσα μου,
φρενάρω τη ζωή μου ζητώντας το χέρι σου
συνώνυμο με τη συνήθεια,
που δίσταζα να γίνω χνάρι της.
Τώρα ντύνω τη ζωή,
μιας ομορφότερης ψυχής απ'τη δική σου... [/align][/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-03-2008