Το Παραμύθι Που Κρατάς Σαν Φυλαχτο{συνεχεια

Δημιουργός: panta smile, plasmataki

..ακομα κ αν ΕΣΥ χαθείς θα σε βρίσκω μες στο παραμύθι που άφτιαξα για μας..Σ'ΑΓΑΠΑΩ Κ ΑΣ ΛΕΩ ΑΝΤΙΟ..

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[align=center][B]
**εκείνη
--εκείνος


..μου απλώνεις το χέρι..μου λές
--έλα μαζί μου....
**που με πάς..?
--θέλω να σου δείξω το φως των αστεριών..το φεγγάρι..
αλήθεια δεν πίστεψα στα λόγια σου..ίσως με τρόμαζε να σε ακολουθήσω..σε ακολούθησα..μου κρατούσες το χέρι απαλά..κ μου ψυθίριζες λέξεις διαμάντια..
λόγια στολισμένια από τα λουλούδια της καρδιάς σου..ναι..προχωρούσα κρατώντας σου το χέρι κ ο φόβος που ένοιωσα είχε χαθεί στα κύματα της θάλασσας …
με οδηγούσες σ’ένα τόπο μαγικό..γεμάτο φωτεινά αστέρια..αισθανόμουν να περπατάμε πάνω στ αστέρια που τρεμόσβηναν μες το απόλυτο σκοτάδι λες κ είχαν χάσει τον λόγο για τον οποίο έριχναν παντού το φώς τους ..
δεν άργησα να καταλάβω..πως ήμασταν στο μονοπάτι του φεγγαριού..
εκείνο που έπαιρνα κάθε βράδυ για να ρθώ σε σένα..με το φεγγάρι να μου δείχνει τον δρόμο ... τα αστέρια να μου δείχνουν την πορεία..και να έρχομαι εκεί..κοντά σου..
να σε συναντώ στ όνειρα σου..με το φεγγάρι να παίζει μουσική της καρδιάς μας ..
και τα αστέρια να ναι αναμένα κεριά , να λάμπουν μόνο για μας..σαν τις αγάπες που ανάβουν γλυκές φωτιές .. φτάσαμε μου λες…
ναι φτάσαμε μα δεν το κατάλαβα..έιχα χαθεί στο παραμύθι μας ..
**φτάσαμε..??ρώτησα σαστησμένα,προσπαθώντας να δώ τον παράδεισο σου..
--ναι φτάσαμε ..
**κ πού βρισκόμαστε..?είναι όλα σκοτεινά..
--εδώ ήμουνα..εδώ ζούσα..έτσι ζούσα χωρίς εσένα..
**εδώ..?μα είναι όλα τόσο γκρίζα..
--είναι επειδή δεν ήσουνα εσύ εδώ .. έλειπε η νεράιδα μου..
**κ το φώς που βλέπω εκεί μακρυά..τι είναι..?
--εκεί σε ονειρευόμουν κάθε φορά που ο μορφέας με έπαιρνε μέσα στην αγκαλιά του..
**θέλω να δώ το φώς ..θα με πάς ..?
--έλα..
το ψιθύρισες γλυκά..μα γεμάτο υποσχέσεις μου φάνηκε η φωνή σου..λες κ θα αντίκριζα ένα μέρος που γνώριζα καλά..δεν ήταν μακριά το φως..
δέκα βήματα κ ήμασταν εκεί..τα μάτια μου είδαν ένα μέρος που με άφησε έκπληκτη..
κ καθώς προσπαθούσα να καταλάβω αν ζω η αν ονειρεύομαι..ακούω την φωνή σου..
--βλέπεις ..?
**πες μου ότι δεν είναι όνειρο..
--όχι κοριτσάκι μου..αλήθεια είναι..
**νομίζω πως είμαι στον παράδεισο..
--είσαι στον παράδεισο που έπλασα για μας ..
ναι πραγματικά..έμοιζε τόσο σε παράδεισο..ήταν ένα μέρος γεμάτο χρώματα..ήταν τόσο λαμπερά..ένα δασάκι.. σε κάθε δέντρο έβλεπα ένα πρόσωπο..ζωγραφισμένο από αστέρια..κ εκεί πιο πέρα..μία λιμνούλα κ ένα βραχάκι..όπως εκείνο που καθόμουν κάθε βράδυ στην παραλία..
**μα πως ..?πως γίνεται να βλέπω το πρόσωπο μου παντού..?πως ήξερες πως είναι η μορφή μου..?
--βλέπεις ..?εσένα είχα αγκαλιά μες τα όνειρα μου..κ κάθε μέρα που χαράζει στη σκέψη σου ήταν δοσμένη..έκλεινα τα μάτια κ άρχιζα να ζωγραφίζω την νεράιδα μου..εκείνη που με κρατούσε όλη νύχτα συντροφιά..
ναι το έβλεπα πιά πολύ καθαρά..ήσουν εσύ..ο άγγελος που με σκέπαζε κάθε νύχτα τόσο τρυφερά με τα ολόλευκα φτερά του..
**σ’ευχαριστώ άγγελε μου..
--μ’ευχαριστείς γιατί..?δεν έκανα κάτι..
**έχεις ήδη κάνει πολλά..
--τίποτα δεν έχω κάνει ακόμα..μαζί θα τα φτιάξουμε όλα..
**όσα μου χαρίζεις απόψε ..είναι όσα προσευχόμουν κάθε βράδυ πριν να αφεθώ στο μορφέα..όλα εκείνα που έλεγα στην προσευχή που έστελνα στο Θεό..
--τώρα το ξέρεις η φωνή σου έφτανε ως το ουρανό..
**ναι το βλέπω..μα..
δεν συνέχισα να δίνω στις σκέψεις μου φωνή..το ήξερα με είχε ακούσει ο Θεός ..άκουγες κ εσύ άγγελουδι μου τα λόγια που έστελνε ο κάθε χτύπος της καρδιάς μου..
μα όσο κ αν θέλω να πιστέψω πως το παραμύθι έχει πάρει μορφή το ξέρω...οι κόσμοι μας είναι αντίθετοι..εσύ ένας άγγελος κ γώ η νεράιδα σου..τις σκέψεις μου αυτές σταματάς ..με τα λόγια σου..
--νομίζεις πως είναι οι κόσμοι μας αντίθετοι..?
**λες κ διάβασες τις σκέψεις μου..
--η σιωπή σου μιλάει στην καρδιά μου..
**οι κόσμοι μας είναι παράληλοι..δεν συναντιούνται πουθενά..
--κ όμως …
**όμως τι..?
--κοίταξε είμαι εδώ..δίπλα σου..σε αγγίζω..σου μιλάω..αν ήταν παράλληλοι δεν θα σε συναντούσα..η αγάπη ενώνει τους δρόμους μας..
**ναι μα δεν φοβάσαι την οργή των Θεών..?
--οι Θεοί βλέπουν τα πάντα ..διαβάζουν τις ψυχές μας..
**ναι έχεις δίκιο..ίσως να ναι έτσι..
--πέρασε η ώρα πρέπει να φύγουμε..
**από τώρα..?
--σε λίγο θα ξημερώσει..
**και θα χάσουμε τον δρόμο σαν σβήσουν τα αστέρια..
με παίρνεις μες την αγκαλιά σου..με κλείνεις με τόση ζεστασιά..είναι τόσο όμορφα στην αγκαλιά σου..τόσο γλυκά..τόσο παραμυθένια..στο δρόμο της επιστροφής δεν μίλησε κανείς ..μονάχα απ΄το φεγγάρι ακουγόταν το τραγούδι της καρδιάς σου..
ένα τραγούδι αγγελικό..μιλούσε για αγγέλους που χάθηκαν στην γη κ έψαχναν να βρούνε το άλλο τους μισό που είχαν χάσει..ένας ήχος αντηχεί ακόμα στ αφτιά μου..
~~~ τίποτα δεν είναι τυχαίο..κάπου υπάρχει η νεράιδα σου..
ακολούθησε τα όνειρα σου να σε περιμένει εκεί στο κύμα
το παραμύθι αγκαλιά σα φυλαχτό στα χέρια της να το κρατά ~~~

05/03/08 time:4:10-5:44
**PANTA SMILE**


Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-03-2008