Το μυστικό

Δημιουργός: aprobleptos, Γιώργος

...ίσως το θεωρούσα αυτονόητο,ίσως...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[U][I][B]Το μυστικό [/B][/I][/U]

[I][B]Ήχοι, φωνές,χρώματα,
ιδιοσυχνότητες του DNA
στο πεδίο του νόστου
με έβαζαν σε δρόμους
και 'γω τους έτρεχα,
μηδενίζοντας
τα μεταξύ μας χιλιόμετρα.

Νάμαι ήρθα!
να σας δώ, να μιλήσουμε
αγκαλιές,φιλιά.
Αγάπη!
Ενδιαφέρον!
στοργή και περηφάνεια!

-Πως χρωματίζεις τον καιρό;
σας απαντούσα αδιάφορα,
οτι φυτεύω ιδέες άλγεβρας
και γεωμετρίας,
στους κήπους των παιδιών.

Αμέτρητες φορές,
ροκάνισα τις αποστάσεις
για νάρθω! νάρθω!
ναρθώ! να μιλήσουμε!
να μιλήσουμε απλά!
Να σας πω,για το απέραντο
της αγάπης μου .

Κάθε φορά,
πώς έφευγε έτσι ο χρόνος
και έπρεπε να φεύγω!
Χωρίς να λέμε τίποτα!
..."Φύγατε"!!!
Χωρίς να σας είπα ποτέ!
οτι, σας αγαπάω!!![/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 06-03-2008