| Συντέλεια Δημιουργός: Ηλίας Πολίτης  Απο το συρτάρι ..09/06/1991 . Και ο ουρανός ακόμη ταξιδεύει με μια ψυχή παιδική ,γεμάτη ανασφάλεια ....Καλή εβδομάδα !!  Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info [I]Ταξίδι παλιό προς τ' αστέρια κι η νύχτα να πέφτει αιθέρια
 εγώ να πλανιέμαι κομήτης
 κι εσύ να 'σαι άλλος πλανήτης
 
 γεμάτος ο κόσμος με αίτια
 κι ευθύνες μεγάλες αναίτια
 ή σκέψη μου μοιάζει προφήτης
 κι ουράνιο τόξο της λύπης [/I]
 
 [B][I]Σκιές μες σ' αυτή τη συντέλεια
 μορφές που δεν έχουν ατέλεια
 σκιές απ' το 'χθες
 για μένα θα 'ρθουν
 εξόριστες φωνές που ρωτούν :
 
 "Που χάθηκε εκείνο το αστέρι
 που άναψα σε μιαν άλλη ζωή
 πιο εύκολο να μοιάζεις με αγέρι
 πιο δύσκολο να κρύβεις τη στιγμή "[/I][/B]
 
 [I]Ταξίδι φθαρτό προς τ' αστέρια
 μια λάμψη πιο πίσω η μιζέρια
 σαν νιώθω κακός ακροβάτης
 μικρός του κινδύνου διαβάτης
 
 γεμάτος ο κόσμος σαφήνεια
 να ψάχνει υψηλότερη ευκρίνεια
 να μένει αλλού , να μη βρίσκεται εδώ
 για ότι έγινα φταίω εγώ ....[/I]
 
 [U][B]Καταλήψεις 1991 24ο Λύκειο Αθηνών [/B][/U]
 
 [B][I]Υ.Γ : " Ξαναδιαβάζοντας τα λόγια του πιτσιρίκου εαυτού μου και ακουμπώντας
 πάνω στις σκέψεις του , ανακαλύπτω , τις αγωνίες του , τις προσδοκίες του .
 Το αποτύπωμά του ανήσυχο , θαμπό και ανασφαλές μα γεμάτο ελπίδα και άποψη..
 Καμιά φορά κοιτάζοντας όπως και σήμερα , όπως και χθες , αυτά τα ίχνη
 της παιδικής μου ψυχής και αφέλειας , νιώθω να ζηλεύω , νιώθω να μην μπορώ να τον αντιμετωπίσω , είναι πιο δυνατός από μένα , καμιά φορά νιώθω και ξένος ...
 Μα κάποια άλλη στιγμή σηκώνομαι και ανεβαίνω τη σιδερένια πόρτα του σχολείου μου
 και είμαι έτοιμος για μια νέα κατάληψη , για ένα νέο αγώνα .Εκεί πάνω είμαι ακόμα
 με βλέπω και χαμογελώ και υπόσχομαι ότι θα συνεχίσω....[/I][/B]
 
 [U][B][I]www.eliaspolitis.gr[/I][/B][/U][U]
 Δημοσίευση στο stixoi.info: 09-03-2008 |  |