Δε χαραμίζομαι

Δημιουργός: utterly sweet, Μαρίτσα{αλά Διαμαντή}

Μια ζεμπεκιά...ολίγον βαριά...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Βαρύς καημός με χτύπησε
στον αποχωρισμό μας
το βλέμμα σου μού ζήτησε
να κλάψω για τους δυο μας

Πικρά τα λόγια που 'λεγες
αδειάζαν δυο πακέτα
για να ξεχάσω που 'φταιγες
και να μη πω κουβέντα

[B]Κι αδειάζω το'να το πακέτο μετά τ'άλλο
με συντροφιά μου το καπνό
δε χαραμίζομαι στο πόνο το μεγάλο
κι ούτε κοιμάμαι,να μη λέω ότι ξυπνώ[/B]

Μαύρο φιλί το σ'αγαπώ
και καταδικασμένο
ζωή να λογαριάζει από
έναν και χωρισμένο

Χτυπά εκεί με δύναμη
κι ας ξέρει πως πονάει
έχω καρδιά αδύναμη
που εκείνη λαχταράει

[B]Κι αδειάζω το'να το πακέτο μετά τ'άλλο
με συντροφιά μου το καπνό
δε χαραμίζομαι στο πόνο το μεγάλο
κι ούτε κοιμάμαι,να μη λέω ότι ξυπνώ[/B]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 10-03-2008