Όνειρο μονάχα νά 'ναι

Δημιουργός: aprobleptos, Γιώργος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[U][I][B]Όνειρο μονάχα νά 'ναι[/B][/I][/U]

[I][B] Όλα στυφά ,γεύση πικρή
και το χαμόγελο μισό,
μετέωρο! στα χείλη.
Μας αρνούνται,
τον ξέφρενο! Καβαλάρη
Το ξεδίπλωμα, των φύλλων της καρδιάς!

Όχι δεν έριξα με τόξο,
δεν κάρφωσα με βέλος.
Μια φέτα γης
την είπα φεγγαριού!
και η φεγγαρόλουστη βραδιά
ντύθηκε το σκοτάδι.

Τα βράδια δεν έβλεπα εφιάλτες,
απόψε τα δέντρα συστρέφονται,
τα πουλιά δεν με γνωρίζουν,
με τσιμπάνε.
Θα με κάψουν οι ινδιάνοι
που είναι η βρύση! Το νερό! Το νερό!
Τα φίδια με δαγκώνουν
φοβάμαι!
Τ’ ακούς! φοβάμαι!

Που είσαι!;
Ξύπναμε! Αγαπημένη,
όνειρο μονάχα να ‘ναι!
Αγαπημένη!
Που είσαι;
να δω το πρόσωπο σου!
Που είσαι;
Ξύπναμε αγαπημένη![/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 11-03-2008