Συνάντηση

Δημιουργός: velico, Καλλιόπη

απόπειρα θα έλεγα...να πέφτουν οι κριτικές...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Μέρα τετριμμένη στη αποβάθρα…
Ακουμπάω την πλάτη μου στον κρύο τοίχο ανήμπορη πια…
Αφήνω το βλέμμα μου στο κενό
Λίγο πράσινο έχει φυτρώσει στις ράγες και αντιστέκεται
-κουράγιο!
Το χνώτο μου μπαμπακιάζει τον αέρα
Με την άκρη του ματιού μου σε αντιλαμβάνομαι
Είσαι εκεί, στην απέναντι αποβάθρα
Με κοιτάς…

Τόσα χρόνια ανάμεσά μας…
Δεν αλλάζεις έκφραση
Δε σαλεύεις ούτε το βλέμμα
Μόνο με κοιτάς

Και ξαφνικά οι αποβάθρες γίνονται όχθες…
Το κενό, ποτάμι που παρασέρνει χρόνια, λόγια, αναμνήσεις!!!
Αναμνήσεις…
Λόγια…
Χρόνια…

Οι όχθες πλυμμηρίζουν ξαφνικά!
Πλυμμηρίζουν ξεχασμένα «σ’αγαπώ»
Αφρίζουν τα νερά του σαν ανεκπλήρωτο πάθος
Που ξαναγεννήθηκε σε μία στιγμή ανύποπτη
Τα χρόνια φτάνουν ως τα γόνατα πια…
Τα λόγια ποτίζουν ως το κόκαλο…
Οι αναμνήσεις γίνονται μανιασμένες δίνες
Και παρασέρνουν θέλω στο πέρασμά τους

Τόσα θέλω
Τόσα πρέπει
Τόσα μπορώ


[U][I][B][align=center]«παρακαλώ προσοχή στο κενό μεταξύ συρμού και αποβάθρας…»[/align][/B][/I][/U]

Είσαι εκεί…
Στο παγκάκι. Σε ετοιμότητα.
Με κοιτάς στα μάτια
Τίποτα δεν άλλαξε στην έκφρασή μας…
Μόνο κάτι στα μάτια σου αστράφτει σαν θύμηση…

Μέσα στο μυαλό μου χορεύουν οι αναμνήσεις
Στροβιλίζονται μανιασμένες

[I]Η πρώτη αγάπη…
Εμένα κοιτάει;
Με άγγιξε κατά λάθος…
Πάλι με κοιτάει…
Το πρώτο σε αγαπώ…
Μου έβγαζες τα μαλλιά από το μέτωπο…
Η ζήλεια σφίγγει το στομάχι…
Με φίλησε![/I]

-Πρέπει να φύγω…
Οργίστηκα
Έφυγα πρώτη…

Μέσα στο μυαλό σου χορεύουν οι αναμνήσεις
Στροβιλίζονται μανιασμένες

[I]Ο πρώτος έρωτας…
Με είδε…
Ήθελα να της πω και τραβήχτηκε…
Με είδε ξανά…
Της το είπα…
Όμορφα μάτια…
Ζηλεύει;
Όμορφα χείλη…[/I]

Πρέπει να φύγω…
Τι να έκανα;
Έφυγε πρώτη…

Με κοιτάς ακόμα ανέκφραστος σχεδόν
Και όπως συμβαίνει σε όλες τις ταινίες
Περνάει το τρένο
Και όταν φεύγει
Δεν είσαι εκεί

Έρχεται και το δικό μου
Μπαίνω στο πρώτο βαγόνι

Έφυγες πρώτος.

Τετριμμένες σκέψεις ξανά…
Τετριμμένη νύχτα…

Δημοσίευση στο stixoi.info: 12-03-2008