Η έλευση σου στη ζωή μου

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

neked csak -I -szerelmem

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Tα όνειρα που με φόβιζαν τις νύχτες δεν θα ξαναρθούν
Καρδιάς λατρεία κομίζει οράματα που εκστάσεις απαιτούν
Οι νυχτιές μικρύναν κι αλαφρώσαν,συντρόφισσες πιά καλές
Όσο άπραγες,αράθυμες κι αν ήταν οι ώρες πέρασαν κι αυτές

Γλυκήτατες αύρες θεϊκές, μου χαϊδεύουν το βλέμμα
Κι αν οι κηλίδες της χαράς θυμίζουν αίμα
Γαληνεύει ξαφνικά η απηνής κόκκινη σημασία
Καθώς απλώνει παντού η ομορφιά σου......χαρίζει ευεργεσία

Τα τριγύρω της ψυχής μου χθές ακόμη ερημωμένα
Τώρα κάτι φάνηκε να τα μεταλλάζει,γίναν όλα ξένα
Ηγεμονεύει ενα θάμπος που πληρεί τα φοβερά κενά της ζωής
Ήρθε κι έφεξε η αυγή,άνθισες σαν περιβόλι κι ο καρπός σου...της τρυφής

Κυριαρχούν τα βάλσαμα σου ,στις πληγές και στην καρδιά
Μια ανευωδιά πρώϊμου ρόδου σαν παλμός φτεροκοπά
Τελειωμό δεν έχει αυτή σου η λιτανεία
Φθάνει να καλύψει τη ζωή στο σύνολο της,.....η ευτυχία

Αλήθεια τι προσμονή ,και τι ερχομός
Και τι μεθύσι,τι εκλύσεις κι αναγεννημός
Πως κύλησε το μαύρο χάος κι η μαυρίλα πούπεφτε απ’τα ύψη
Δεν θ’απλώνει τώρα δίχτυ μες στο μυαλό μου η θλίψη

Ξεχνιούνται γρήγορα οι καυμοί μένει η δροσιά της ξαστεριάς σου
Η αναγάλλια και η ελπίδα της φωτεινής ματιάς σου
Κίνητρο ο έρωτάς σου στη μοναξιά θαρθεί να τρέχει
Το πρόσωπο και τη ψυχή αδιάκοπα να περιβρέχει

Στρώνεται πάλι χαράς τραπέζι στρώνεται με λινά
Η αγάπη το κάνει όλο ν’αστράφτει να λαμποκοπά
Γεύομαι το έαρ,στην κραιπάλη του την έγερση μου προσδοκώ
Αποδέχομαι και τη ζωή,τους αλλότριους κόσμους αψηφώ....

Δημοσίευση στο stixoi.info: 13-03-2008