Εσύ κι εγώ...χωρίς απόσταση καμία

Δημιουργός: poetryf

El Tango De Roxanne...Αφιερωμένο.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[B][color=purple][font=Bookman Old Style]Πίσω απ’τις γρίλιες των αναίμακτων στιγμών
Δοκάρια στήνονται οι πληγές μας κι απαυγάζουν τις αιτίες
Κι ύστερα...
Πες μου ποιος ύστερα από εμάς θα το τολμήσει να φανεί
ή να κρυφτεί έστω
πίσω απ’της ματωμένης πανσελήνου την κουρτίνα
πες μου ποιος τάχα θα μιλήσει με της νύχτας την τυχάρπαστη σιωπή
Μη ξέροντας της Άρπας το τραγούδι
μη φέροντας της Τύχης το λουλούδι

Ποιος από εμάς θα αφουγκραστεί τη ραγισμένη λύπη
Φτηνό γυαλί .. δεν άντεξε , ψεύτικο- λάθος μίγμα
Κι εμείς
Δυο ναυαγοί σ’ενός Δουρείου ουρανού τις ανάπαυλες
κάτω στης λήθης τις ασήκωτες ακτές
που ξεδιψούν όσοι ποτέ δεν ήπιαν ένα γέλιο στη ζωή τους
που ανασταίνονται αυτοί που ‘χαν πεθάνει στης οδύνης τα αγκάλια
Κάλπικο κύμα μας τραβάει
μέσα στα βάθη της ατέλευτης μαγείας
μέσα στα ύψη των ρηχών ωκεανών.

Εσύ...
Ένα παιδί που κυνηγά μια ηλιαχτίδα,
μια ηλιαχτίδα που ξεφεύγει απ’τον Ήλιο της...
Ένας Ηλιάτορας που πέφτει και σηκώνεται,
Εσύ, μια μάχη ολόκληρη δική μου.

Κι εγώ...
Να σε κοιτώ με δίχως νεύμα αλλοτινό,
καινούρια σήματα να πλάθω στη γητειά σου
Μες στη γητειά σου να παλεύω να πετάξω μα
με τα σπασμένα μου φτερά να ταλαντεύομαι ακόμα
μήπως σου κλέψω ένα φιλί,
ένα φιλί μοναδικό από του έρωτα το στόμα.

Εσύ...
Βαθύ μελάνι στο χαρτί της λογικής
Κι εγώ
εγώ το χέρι που σε σπρώχνει για να γράψεις
τούτο τον στίχο μιας αγέννητης αγάπης
Τούτο τον στίχο που θερίζει απ’τις καρδιές
την κάθε άσπαρτη στιγμή μας.

Εσύ.
Εσύ κι εγώ...
Ένα εμείς χωρίς απόσταση καμία.
[align=right]
Αθανασία Γ.
15/3/08

Δημοσίευση στο stixoi.info: 15-03-2008