ποσο θα 'θελα

Δημιουργός: Rena-18

επειδη το έχω ανάγκη...

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ησουν διπλα μου, χωμένος για χρονια στο πληθος που με περιτριγυρίζει..
Δε σε είχα δει, δεν είχα προσέξει κάθε σου βλέμμα..
Μια μέρα, άκουσα όλα όσα πέρασες... που ποτέ δεν έδειξες..
Ειδα μέσα από την ψυχή σου... κ αντίκρυσα ότι πιο όμορφο.
Τοτε, κατι δημιουργήθηκε μέσα μου...
Δεν ξερω ακόμα αν άρχισε ως θαυμασμός ή ως επιθυμία να σε προστατεύσω..
αλλά... δημιουργήθηκε ένα συναίσθημα ακατανίκητο...
Προσπάθησα να το μετριάσω χρησιμοποιώντας προσχήματα πλάκας...
κ όμως... αυτό που πετύχαινα μονάχα είναι να έρχομαι ακόμα πιο κοντά σου,
να πλησιάζω κ όχι να απομακρύνομαι...
Καθε σου κίνηση φιλική ή κάτι παραπάνω, μεγαλοποιούνταν στο νου μου,
σε κοιτούσα και σου έδινα ότι είχα... χωρίς να το καταλαβαίνεις...
Ειχα μπερδέψει μάλλον όσα μου έδειχνες με αυτά που ήθελα να δω..
Καποια στιγμή, για να απελευθερωθώ από την δειλία μου,
ένα βράδυ χαρούμενο και καρναβαλικό, σε ρώτησα αν θες να σε φιλήσω...
Με κοίταξες ιδιαιτερα μόνο, δεν τ'αρνήθηκες... κ ένιωσα κάτι που δεν θα μετανιώσω ποτέ.
Επειτα... μ'αφησες να κατατρωγομαι από την αμφιβολία...
δεν μου είπες τίποτα, δεν έκανες τίποτα...
Αργοτερα, μιλήσαμε και με ρώτησες αν θα με πείραζε να μείνουμε όπως ήμασταν...
ισχυρίστηκα ότι δε με πείραζε.. αλλά η καρδιά μου ράγισε...
Ηθελα ένα ακόμα φιλί... να νιώσω αυτά τα χείλη πάλι κολλημένα στα δικά μου,
να δω εκείνο το παράξενο βλεμμα που δεν είχα ξαναδει στα μάτια σου..
Για μέρες δε μιλήσαμε κ όταν βρεθήκαμε...
έμαθα ότι είπες σε κάποια άλλη για να δικιολογηθείς ότι εγώ σε φίλησα...
Κατανίκησα το θυμό μου...
Ηξερα ότι εγώ το ήθελα, εγώ το επιδίωξα... αλλά οντας πια αρκετά μεγάλη, ήξερα ότι ανταποκρίθηκες σ΄αυτο...
Για άλλη μια φορά, απογοητευτηκα αλλά... συνέχισα να προσπαθώ να αναδημιουργήσω τη φιλία μας...
Μου τριβελίζει το μυαλό μια ιδέα όμως.... ό,τι μπορώ να σου δώσω εγώ, δεν μπορεί καμία άλλη..
Πόσο θα ήθελα μια μέρα να το δεις κ εσύ αυτό... αλλά... πως..
Εχω χασει την εμπιστοσύνη που είχα κάποτε στον εαυτό μου κ σ'αυτά που μπορούσα να πετύχω, με μόνη προυπόθεση να το θέλω..
Με σκοτώνει που αυτή τη φορά... δεν μπορώ να σε κάνω να μ'ερωτευτείς..
Μου λείπει η αγκαλιά σου, έστω και φιλική...
Δε με κοιτάς πια με τον ίδιο τρόπο..
Αποφευγεις το βλεμμα μου, αποφευγεις εμένα την ίδια..
...και πληγώνομαι.. κ άλλο..!
Σ'αγαπάω... αλλά ελπίζω να τελειώσει αυτό για μένα.... με σκοτώνει....
[I][align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 16-03-2008