Οι χάντρες μου

Δημιουργός: margatsif, ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ

Στης ζωής το μοιρολοϊ.....θέλει κι ένα κομπολοϊ.

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Ήτανε πάντα στη σειρά, η μια δίπλα στην άλλη
στη μέση να τις χώριζα και πάλι θα ανταμώναν
με ηρέμησαν τα νεύρα μου σαν ήμουν μαύρο χάλι
σε ενα ήρεμο δωμάτιο, τον ήχο τους μου δώσαν.

Το σώμα τους συγκράταγε ψαρόνημα δεμένο
κόμπος διπλός στην κορυφή, μην τύχει και διαλύσουν
τις μέτραγα, τις έπαιζα με τρόπο αφηρημένο
τις έκαμνα ό, τι ήθελα, χωρίς να μου μιλήσουν.

Συνέχεια γίναν του χεριού, μου κόψαν το τσιγάρο
μ΄αυτές διαλογίστηκα κάποιες φορές μονάχος
ποτέ μου δε λησμόνησα μαζί μου να τις πάρω
όσο κι αν ήμουν βιαστικός, όσο κι αν είχα άγχος.

Επάνω στο τραπέζι μου σαν φτάνω τις αφήνω
παρέα μες τα χέρια μου και στο κρασί που πίνω
δεμένες φίλες καρδιακές στου χρόνου το μοιρολόι
έτσι είν' όλες οι χάντρες μου, σ' αυτό το κομπολόι.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-03-2008