Η σιωπή του Μάη

Δημιουργός: aprobleptos, Γιώργος

...Αφιερωμένο! στο Ναύπλιον

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[U][B]Η σιωπή του Μάη [/B][/U]

Μέσ’ του Μάη τη σιωπή
αίμα σταλάζει η πληγή.
Ολόγιομο, χρυσό φεγγάρι
του ουρανού μαργαριτάρι.

Ήταν παιδί, δε χώρεσε
όλο το όνειρο μου.
Ήταν μακρύς, δε μπόρεσε
στο δρόμο το δικό μου.
Ο Μάης! Μου έγινε πληγή,
γιατί η αγάπη της μικρή.

Γλυκόπικρο είναι φιλί
του Έρωτα η ανταμοιβή,
σε μονοπατια του ουρανού
μεσ' τα ταξίδια του μυαλού.

Καρδιά μου είσαι μια πληγή,
σε φυλακίζει η σιωπή.
Πικρό φιλί η άνοιξη,
σταυρός μου & κατάνυξη.

Μάτωσες και συ φεγγάρι,
όμως, έκανες τη χάρη
και μου έστειλες σινιάλο!
Τ’ όνειρο μου, δίχως άλλο.

Δένω τ’ ονείρου την πληγή
ν’ ανδρωθεί, να δέσει
και του μαθαίνω την ζωή
τον κόσμο να χωρέσει!

@ Γιώργος @

Δημοσίευση στο stixoi.info: 19-03-2008