Φυλαχτό μου

Δημιουργός: Γιώργος_Κ, Γιώργος Σ. Κόκκινος

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

[I][B][align=center]ΦΥΛΑΧΤΟ ΜΟΥ


Θ’ αρχίσω να μοιράζω την πραμάτεια μου
δεξιά κι αριστερά σε μετρημένους φίλους

μια χτένα για τα κατσαρά μαλλιά
τα ξύλινα ποδάρια μιας καρέκλας
το παιδικό κρεβάτι που κοιμήθηκε η αγάπη μου
κι εν’ άπονο στιλέτο που καρφώθηκε στο εγώ μου

ψυχή δε θα μοιράσω, μητ’ αισθήματα
λυπάμαι που όλα αυτά δεν περισσεύουν
περίμενα για χρόνια να καώ μες στη φωτιά
κι αντί γι’ αυτό, με καίει ο εγωισμός μου

περίμενα για χρόνια τη ζεστή σου αγκαλιά
και να ‘μαι που κρατάω το Σταυρό μου

φυλάω στα συρτάρια μου του κόσμου αναμνήσεις
παλιές φωτογραφίες αλλοπρόσαλλων καιρών
μολύβια, ξύστρες, μία γόμα και διαβήτη
δικό σου ο,τι κι αν πάρεις, να το ‘χεις φυλαχτό

ιδανικά με γέμισαν τα στερημένα χρόνια
μα τώρα αναρωτιέμαι, τι ωφέλησαν αυτά;
κι αν είχα απ’ όλα, έστω να ξεχνιέμαι
μου λείψανε τα χάδια, τα δικά σου τα φιλιά

οι ιστορίες ψεύτικες και οι χημείες σκάρτες
τις γράφει ο νικητής τις ιστορίες, θα το δεις
τα κράταγα για σένα, χίλια χρόνια να τα έχω
στο λέω, στο υπογράφω με μια πένα στο χαρτί

στη μύτη έχω σκαλίσει τ’ αρχικά από μι’ αγάπη
που πέρασε απ’ τον κόσμο μου και χάθηκε η μισή
μακάρι να ‘ταν όνειρο ή να ‘χα ξεψυχήσει
παρά να ψάχνω τώρα για να βρω λίγη ζωή

κι αν όλα αυτά που λέω σε πληγώνουνε
θυμήσου πως με πλήγωσες κι εσύ
κι αν θέλω ν’ ακουμπάω όσα ματώνουνε
θυμήσου πως με μάτωσες κι εσύ

θ’ αρχίσω να μοιράζω την πραμάτεια μου
μ’ εν’ άπονο στιλέτο που καρφώθηκε στο εγώ μου
τα αισθήματα μωράκι μου τα κράτησα
και όλη την αγάπη, φυλαχτό μου.


γιώργος_κ[/align][/B][/I]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 23-03-2008