Νωε(επεισόδιο 17)

<head ><meta HTTP-EQUIV=Content-Type CONTENT="text/html; charset=utf-8"><html><head><meta HTTP-EQUIV="Content-Type" CONTENT="text/html; charset=utf-8"><title>Νωε(επεισόδιο 17)</title></head><table width=100%><td width=100% valign=top><p><b>Νωε(επεισόδιο 17)</b><p>Δημιουργός: marakos1948, <i>Μάριος</i><p><i> </i><p>Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info<p>Βλέποντας ο δημιουργός από ψηλά την κατασκευή του μόλου στην ξηρά και το φουντάρισμα της άγκυρας στο έδαφος..κόντεψε να πάρει σβάρνα ούλα τα σύγνεφα και να ξαπολύσει τυφώνες και κυκλώνες απ τα νεύρα του.Κάλεσε λοιπόν επειγόντως των Ναυαγιήλ να του ξηγήσει τα ανεξήγητα στην Μέση Γή .<br />
-Διατάξτε Υψιστε,μπορώ να αρωτήσω τον λόγο της ανάκλησης μου περικαλώ?<br />
-βρέ πουπουλοβρεγμένε καπετάνιε,τί βλέπουνε τα μάτια μου ,μου εξηγείς?<br />
-μα βάσει των κανόνων Μεγαλοδύναμε ενήργησα, δηλαδή των οδηγιών προς ναυτιλομένους..<br />
-δεν λέω μωρέ,αλλά αιώνες τώρα νόμιζα πως την άγκυρα την φουντάρουνε στη θάλασσα..άντε και σε καμιά λίμνη<br />
-και γιατί να μας περιμένει η θάλασσα και να μη την περιμένουμε εμείς Πάνσοφε?Γιατί να χάσουμε το πλεονέκτημα του αιφνιδιασμού..<br />
-Τέλος πάντων,εσύ καπετανεύεις,εσύ ξέρεις από κανονισμούς ,αιφνιδιασμούς και τα τοιαύτα<br />
- Το ξέρεις πως τρελαίνομαι να σε υπηρετώ Παντογνώστη, Παντοκράτορα,και χτίστη του σύμπαντος ορατών τε πάντων και αοράτων?<br />
-άχ πως μ αρέσουν τα γλειψίματα ,την βρίσκω καπετάν φουρτούνα !Τέλος πάντων ..αδιαφορώ για τον μόλο στην ξηρά, άλλωστε είναι το κουσούρι σου να σέρνεις και τους μόλους μαζί σου..<br />
-όλοι έχουμε κουσούρια Κύριε,πώς να το κρύψομεν άλλωστε,εκτός από Εσένα βεβαίως ,βεβαίως..<br />
-λέγε μου τέτοια καταβρεγμένε μου και θα σε κάνω κι αρχιναύαρχο σε αροπλανοφόρο τούρμπο..<br />
-αυτά σ αρέσουνε ,αυτά σου λέω Υψιστε,εκεί θα τα χαλάσουμε να πούμε?<br />
-όχι φυσικά,αλλά όλο αυτό τον καιρό πούλειπες στη Μέση Γή δεν μύρισα τσίκνα βρε σύ,ούτε κάν <br />
λιβανίσματα..<br />
-μη βιάζεσαι Μεγαλοδύναμε, πρίν τον απόπλου θα μυρίσεις κοκορετσιές,σπληνάντερα,εξοχικά και ότι ποθεί η Θεία μύτη σου..<br />
-με έπεισες καταβρεγμένε μου,σύρε λοιπόν τώρα κάτω σ εκείνους τους ασυνεννόητους και αρχίστε να φορτώνετε τα ζώα,δεν κρατιέμαι άλλο..<br />
-ότι πείς εσύ,φιλέσπλαχνε,μοναδικέ,πράε,ευγενικέ,πολυτάλαντε..<br />
-αχ πως μ αρέσει όπως τα λές…όμως δίνε του τώρα κι όταν γυρίσεις με γλύφεις με την ησυχία σου!<br />
Αφού λοιπόν ενημέρωσε τον Δημιουργό ο Ναυαγιήλ ,άνοιξε τα βρεγμένα του φτερά και απογειώθηκε για την Μέση Γή,για να συνεχίσει το σοβαρό έργο που του ανατέθηκε.Τό φόρτωμα της οικογένειας Νώε αλλά και των άλλων ζώων στην Κιβωτό.<br />
<br />
marakos<br />
<br />
συνεχίζεται<br />
<br />
-<p>Δημοσίευση στο stixoi.info: 25-03-2008</td><td valign=top></td></table><br />