Σε Λατρευ΅΅΅΅΅΅΅΅΅΅΅΅΅ωωωωωωωωωωωωωωωω

Δημιουργός: l;)ena, lena

για το πιο γλυκο πλασματακι που γνωρισα ποτε μου

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

αρχίζει η ιστορία μας
σχεδόν πριν τρία χρόνια
τότε που έδενα στην μοναξιά κορδόνια
χιλλίομετρα μακρυά
από την άγια μου πατρίδα
σέ ένιωσα κοντά μου
τι κι αν πότε μου δεν σε είδα

ζούσες μέσα μου
μές στα σπλάχνα μου

σπασικλάκι σε βάφτισα
γιατί με παίδεψες πολύ
από την πρώτη μας στγμή
στο τηλέφωνο η σιωπή

ξεκουφαίνει...
στάζει μέλι
και φωνάζει
πως σε θέλει

τρεις μήνες με αγκαλιά
το ακουστικό
κι ενα σαββατόβραδο
καθισμένη στο σαλόνι
το εισητήριο καμάρωνα
και μου λεγςεη Μαρία
να πρόσεχω ναι διπλά
μη ξεφουσκώσει το μπαλόνι


και σε συνάντησα
κάπου στην Αθήνα
συνομωσία
με την Τσαχπίνα
τη φίλη σου την παιδική
που με βοηθησέ πολύ
έξι ώρα στο Σταθμό Λαρίσης
περίμενε το να με γνωρίσεις

και έκανα πρόβες με τη Μαριάνθη όταν θα μπεις και σκοτάδι να χει
την ανθόδεσμη να σου ρίξω
και να σε καλοσωρίσω

κι ετσί κι έγινε
όταν πρόβαλλες
την ατάκα ειπά ελλήνικης ταινίας
τρέμουνα τα πόδια μου
σαν γιαούρτι
γιαούρτι ευτυχίας

δε ξέρω που βρήκα δύναμη δυο λέξεις να σου πω
στο πατωμα πριν να σωριαστώ
στο μπαλκονάκι σπάγμαμε πουράκια σοκολάτας
κι η αμηχανία
ενιωσε .. αχ βλάκας

από την πρώτη μας στιγμή το ένιωσα θεε΄μου
πως όλα ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ δεύτερε ευατέ μου

ΕΣΥ
ΑΝΘΡΩΠΕ ΜΟΥ!!!

Δεν έχεις ιδέα το πόσο σε αγαπάω


κι όταν έφυγα πίσω στο ψυγείο
ονειρεύτηκα μια ζωή για δύο..


εσένα και εμένα


ΣΕ ΛΑΤΡΕΥΩ !!!!!!!!!!!!!!!


και συνεχίζω

κι ήρθα στην Ελλάδα
και πορτοκλάδα
πίνουμε μαζί
καθε ναι πρωί μαζί με τον καφέ μας

τα πδύσκολα πολλά
μα η αγάπη
τα κάνει ολά απλά
με ένα κάτι
τόσο δα μικρό
σαν είναι αληθινό



σε αγαπώ


σε αγάπησα πριν καν σε δω

δε χρειάστηκε

δε με ένοιαξε λεπτό η μορφή σου
στη θάλασσα βουτάω της ψυχής σου
μα τα μάτια σου τ. . .όσο όμορφα!!!
και πως να αντισταθώ
πόσο όμορφα τα χρώματα
με τον ήχο τον γλυκο

και χθες στο αμάξι τραγούδαγες
και το χέρι μου ήτανε επάνω στο λαιμό σου
κι ένιωθα τον στον παλμό σου
να χορεύει ο ήχος
της καρδιάς σου ο ήλιος
να ανατέλει γλυκά

να ντύνει τη φωνή σου
σα λάβα ξεπηδά
και ντύνει με μουσική
όλα τα όμορφα

...




αυτό ήταν το σχόλιο


εδώ αρχίζει το ποίημα






Δεν χρειαστηκέ ποτέ μου να ψάξω
τη μορφή σου να φτιάξω
πηλός στα χέρια μου
ούτε έψαξα τα χρωμμάτα σου
της νύχτας το κορμί
σαν λαξέυει τη σκιά σου
στα καλοκαίρια μου

δε ρώτησα ποτέ το φεγγάρι
τι άρωμα του έχεις πάρει
σαν έρχεσαι στα
ονειρά μου να κλέψεις το φιλί
σαν όχθη μυστική


μονάχα ακούω την καρδιά μου
πώς κάνει όταν χτυπά
σαν βρίσκεσαι κοντά μου
αγγίζω τη χαρά
μονάχα ακούω το μυαλό μου σαν
μπαίνεις μου γελά
κι λέω στο θεό μου
σε ευχαριστώ
σε ευχαριστώ ξανά και ξανά
και ξανά
σε ευχαριστώ
που έφερες τον αγγελό μου
να χαμογελά


πόσοι χειμώνες
γίνανε ώρες
και τώρα βλέπουνε από μακρυά
στης μόναξιάς τις χώρες
μέσα στα χέρια σου
η αγάπη να ξυπνά

σαν μου λες

καλημέρα ζωή μου
και με παίρνεις αγκαλιά
είσαι όλα ζωή μου
κι η ανάσα σου γλυστρά

κάτω από τα σεντόνια
ντύνει όλα τα χρόνια
μέλι το κορμί μου
και κρυφογελά

μέσα στο κορμί μου
βρίσκει το κειδί μου
πάιρνει στην ανάσα γλυφιτζούρι
και κοιτά

να με αγαπάει σαν παιδί
αλήθινα πολύ
να ναι
φως και πυρκαγιά
κι όταν σου θυμώνω
με ενά φιλί σου μόνο
παιρνέις ολό τον πόνο
σαν έρχεσαι κοντά

και φωνάζεις έλα
έλα μόνο πιο τρύφερα
να κοιταχτούμε
τον έρωτα και τη χαρά
έλα να πιούμε
τίποτα μην πούμε
δε χρειάζεται
έλα να αφεθούμε σε όλα τα νοιάζεται

να αγαπηθούμε από την αρχή ξανά

και τότε ανοίγω τα κάστρα του φύγω
βγάζω το σύρτη σε πάιρνω αγκαλιά
άστρα ανάβω κι ένα τσιγάρο
να σε προλάβω
πριν φύγεις ξανά

κι έτσι αγαπιόμαστε ξανά και ξανά




ότι και να πω είναι λίο.ο αναρρίθμητος στρατός των λέξεων αφάνταστα μικρός να περιγ΄ράψει τι νιώθω για σένα



δεν υπάρχουνε λέξεις
που θα ντυθείς
δεν υπάρχουνε χρώματα ηχοί κι ονόματα
μέσα τους να μπεις

ότι πιο λατρεμένο
ελάχιστα μικρό
να αγγίξει τον κρυμμένο
αγάπης θησαυρό

γι αυτό κι εγώ βρήκα το κλειδί και το πέταξα στο χάος . . .

Κωνσταντίνα είσαι Τ Α Π Α Ν Τ Α Μ Ο Υ

Δημοσίευση στο stixoi.info: 28-03-2008