Ετυμηγορία

Δημιουργός: Θεοδώρα Μονεμβασίτη , Θεοδώρα Μονεμβασίτη

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Καλώ τις λέξεις για να ντύσουν την αυγή
μάρτυρες υπεράσπισης σ’ αδύναμο σημείο
αν όλα τα συνόψισε η κρίσιμη στιγμή
το βλέμμα θα διέγραψε καμπύλη σε αγγείο·
ο αμφορέας συσσώρευε όσ’ άγγιζε η ψυχή
το νόημά τους γύρεψα σ’ απόμερο πεδίο·
βήμα δεν κάνει η ζωή, στο χρόνο να αντισταθεί
σταμάτησε η αναπνοή στης μοίρας το αστείο.

Μαζεύεις μάνα τα ορφανά, ξεχάστηκε η μιλιά μου
σύννεφα ασυμμάζευτα, χαμένα στη ματιά μου·
ποια αλήθεια απόψε κρύφτηκε στα μακρινά σου άστρα;
Ποια γνώση αποκαλύφθηκε στα νυφικά σου τ’ άσπρα;

Στην λέξη κρύφτηκε η ζωή, στην έλξη δέθηκε η πνοή
τα μυστικά σου η ψυχή ίσως και να τ’ αντέξει·
μη φύγεις πριν να μου τα πεις· για όσα δεν ξέρω μην ντραπείς
μείνε και κοίτα πώς αργά όλα γυρνούν μονάχα
σαν σε χορό και τα κινεί μια απόκρυφη αντάρα.

Κάλεσα κι αγκάλιασα τους μακρινούς σου ήχους
φρόντισα σαν αρχόντισσα της άμαξας τους ίππους
για να τη στείλω μοναχή γαλακτικό ταξίδι
να βρουν την πρώτη μου στιγμή, να βρουν την πρώτη λέξη
εκείνη την απρόφερτη…
στου έρωτα των ουρανών καθορισμένη πλεύση.

Δημοσίευση στο stixoi.info: 29-03-2008