Παραμυθι

Δημιουργός: koulikos, kostas

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

Απόψε ειδά στο όνειρο εσένανε κυρά μου
Πως ήσουνα γυναίκα μου,θεά,κι αρχοντισά μου
Και εγώ πως ήμουν πειρατής θαλασσινό αγρίμι
Μα μ είχανε καταραστεί στης ξενιτιάς την λήθη

Μια μάγισσα με εξόρισε στου Άδη τα λημέρια
Τον Χάροντα να βοηθώ να κουβαλώ τα αδέρφια
Από το στήθος μου βαθιά έκοψε την καρδιά μου
Σε ένα κουτί την κλείδωσε την πήρε μακρυά μου
Να βρισκόμαι στην άβυσσο για μια δεκαετία
Και μόνο μια μέρα μου δωσε να χω για διορία
Στον κόσμο απάνω να’ρχομαιεσένανε να βλέπω
Και πρωτού ο ήλιος να σβηστεί για γυρισμό να φεύγω
Και αν ποτές την παραβώ αυτή την συμφωνία
Να στοιχιωθώ στην θάλασσα αυτή είναι η τιμωρία

Και εγώ ο τρελός παράκουσα αυτή την συμφωνία
αφού λεπτό δεν κάνω χώρια σου όχι μια δεκαετία
Και δεν θα σε ξαναδώ ποτές στον ζωντανό τον κόσμο
Μόνο αν σε περάσω απέναντι στον άλλονε κόσμο
[align=center]

Δημοσίευση στο stixoi.info: 30-03-2008