Στον Μιχαλη

Δημιουργός: AndreasChristodoulou

εξαιρετικα αφιερωμενο

Εκτύπωση από: http://www.stixoi.info

«Σαν φυσήξαν ανέμοι βορινοί,
Μαζευτήκαν νέφη,μαυρίσαν οι ουρανοί
Κι ήρθαν οι βροχές οι πρώτες
Τα παιδιά της γειτονιάς μας ο Νίκος ,ο Πέτρος κι ο Κωστής
Πήγαν ολα στρατιώτες
Κι ο μεγαλος αδερφος μου το χλωμό το παλληκάρι
Που το ζήλευε και το φεγγάρι
Που ήταν γέλιο και τραγούδι
Μα στ’αγουρό το μάγουλό του δεν ειχε βγαλει ακόμα χνούδι
Το παιδί με την κιθάρα
Τα παιδιά της γειτονιάς μου τ’άρπαξε μεγάλη μπορα ,αντάρα

Τραγουδώ πάλι σήμερα τραγουδώ και τώρα
Για το χλωμό το παλικάρι που τ’άρπαξε η μπόρα
Που γυρνά,ξαναγυρνά μυστικά στα όνειρατά μου
Και ραγίζει καθε βράδυ τη καρδιά μου
Που με παίρνει απ’τον ώμο και μου δείχνει σε ποιό δρόμο να βαδίσω
Σε ποιό κόσμο κάθε βράδυ την αγάπη να ζητήσω

Τ’αδελφι μου στα χώματα να βλεπω δεν μπορώ
Η τρέλλα μου δινει τη ζωή για αυτό ακόμα ζώ
Του νεκροθάφτη τ'άπονο και πληρωμένο χέρι
Να ρίχνει τ’άστρο μες στη γή κι αθάνατο αγέρι
Κι εγώ να βλέπω ακίνητος με χέρια σταυρωμένα
Αχ τον θάψανε και θάψανε κι εμένα

Αποθαμένος το στερνό του έδωσα φιλί μου
Νεκρός εφίλαε νεκρό στα μάτια και στο στόμα
Κι έπασχα μες στα χείλη του να βγάλω τη ψυχή μου
Θαρρουσα πως σιγά μου έλεγε ακόμα

Και τον φιλούσα κι έβλεπα σαν κάτω απο το κύμα
Κεριά αναμμένα σύννεφα και φέρετρο και μνήμα
Κι ο νούς μου εφτερούγιζε μακρυά απ’ την κεφαλή μου
Αχ τι φιλί που ήτανε το ύστερνο φιλί μου

Σύρε πουλί και πήγαινε μονάχος θάναι τώρα
α οχι έχει πάντα συντροφιά μεγάλη τέτοια ώρα
εκείνες που τραγούδησε η ανδρική φωνή του
την Alison,τη Μύρω και το γλυκό παιδί του"

Δημοσίευση στο stixoi.info: 01-04-2008